Thursday, November 1, 2012

การเล่นลูกสั้น

 


 
การเล่นลูกสั้นรอบกรีน
ถ้าระยะถึงธงมีที่พอที่จะให้ลูกตกและกลิ้งต่อ

       หากเป็นไปได้ต้องพยายามชิพให้ลูกตกเพียง 1/3 และวิ่งเสีย 2/3  ของระยะทางระหว่างลูกถึงธง

       ช้อทดังกล่าวควรจะใช้เหล็กที่มีหน้าไม้แหงนน้อย (เหล็กยาวขึ้น)  ลูกยิ่งใกล้กรีนยิ่งต้องใช้เหล็กหน้าแหงนน้อยลง 

       ให้นึกเสียก่อนว่าจะให้ลูกตกจุดไหนและวิ่งต่ออีกแค่ไหน  ลากหัวไม้ให้เลียดพื้นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้อย่าหักข้อมือมากเกินไป

การชิพต่างสถานการณ์

       ลูกที่อยู่ห่างจากขอบกรีนตั้งแต่ 40 หลา ลงไป (40 yards or less)  ควรจะชิพลูกให้ตกในกรีนทุกครั้งเว้นเสียแต่ว่า  ธงปักอยู่ใกล้ขอบมากจริงๆ  ท่านอาจจะต้อง
ชิพให้ลูกตกขอบกรีนเล็กน้อย  เพื่อลดความเร็วของลูก

        สำหรับลูกที่อยู่ห่างกรีนน้อยกว่า  10  หลา  ท่านควรใช้เหล็ก 6 ยืนเปิด  น้ำหนักอยู่ทางซ้ายตลอดการสวิง  ด้วยแขนและหัวไหล่ 
ถ้าลูกยิ่งอยู่ไกลกรีนออกไป  ให้ใช้เหล็ก 8-10  ตามลำดับ  ความไกลของลูกที่จะชิพ 
ยืนสแควร์และให้จรดลูกอยู่ค่อนไปทางขวาเล็กน้อย

 
เตรียมการล่วงหน้าก่อนชิพทุกครั้ง

      เตรียมการล่วงหน้าและนึกไว้ในใจก่อนชิพลูกทุกครั้ง  ก่อนชิพทุกครั้งให้นึกในใจว่าจะให้ลูกตกที่ได้ดูเสียก่อนว่าลูกอยู่ใกล้กรีนมากน้อยแค่ไหน  ควรจะใช้เหล็กหน้าตั้งหรือ  หน้าแหงน  (move loft)  ลูกชิพที่ยิ่งไกลออกไปก็ให้ใช้ไม้ที่มีหน้าแหงนยิ่งมากขึ้น  ยิ่งใกล้กรีนยิ่งใช้หน้าแหงนน้อยลง  (less loft)  เพื่อให้ลูกตกแล้วไม่วิ่งไปด้านข้างเหมือนลูกโด่ง

 

ชิพเข้าเป้า

       เรื่องชิพเป็นเรื่องช่วยได้มากสำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นเพราะระดับมือสมัครเล่นมักจะดีขึ้นกรีนตามกำหนด (on  green in regulation)  ได้ด้วย  ฉะนั้นต้องอาศัยลูกชิพที่ถูกต้องและแม่นยำ  เพื่อทำให้แต้มน้อยลง  ขอย้ำอีกครั้งท่านต้องนึกไว้ในใจเสียก่อนว่าจะให้ลูกตกที่จุดไหนและวิ่งต่อเท่าไรในการชิพแต่ละครั้ง
 

ลูกชิพและพิทซ์เป็นลูกที่สำคัญยิ่ง


       ก่อนชิพหรือพิทช์ลูกทุกครั้งต้องพิจารณาเรื่องการจับ
กริ้พและการจรดลูกให้ถูกต้องและถี่ถ้วน  ไม่ต้องรีบร้อนลูกไม่วิ่งไปไหนจนกว่าท่านจะตี

      น้ำหนักต้องอยู่เท้าซ้ายตลอดการชิพ  แม้ว่าตอนสวิงขึ้น (back swing)  น้ำหนักก็ไม่ถ่ายกลับมาที่เท้าขวาเหมือนช้อทที่ตีเต็มสวิงมือทั้งสองต้องอยู่หน้าลูกตั้งแต่ตอนจรดลูกและหน้าไม้จะต้องสแควร์กับเป้า

       เวลาชิพลูกต้องสวิงให้สบายๆ  แต่หนักแน่น (easy but furm)  ในเมื่อเป็นลูกชิพหมายถึงเป็นลูกสั้นๆ  ฉะนั้นท่านต้องไม่งอแขนซ้ายหลังจากไม้กระทบลูกไปแล้ว

 การชิพต้องสแควร์

       ลูกชิพที่ห่างธงตั้งแต่ 5-15  หลาลงไป  และข้างหน้าไม่มีสิ่งกีดขวางควรชิพเหมือนกับการพัทลูกยาว  ฉะนั้นเรื่องกริ้พและการยืนจรดลูกในการชิพก็แล้วแต่ท่านจะถนัดเหมือนกับที่ท่านถนัดในการพัท

  การนึกภาพในใจจะช่วยในการชิพได้มาก
       การชิพเปรียบเสมือนกับการทอยลูกโดยไม่ต้องมีไม้ในมือ  ให้สมมุติว่าท่านทอยลูกใส่เป้า  ท่านจะพบว่าลูกที่ทอยได้ดีที่สุดคือลูกที่ทอยด้วยการแกว่งแขนออกไป  ให้ใช้ความรู้สึกดังกล่าวในการชิพจริงๆ  แล้วท่านจะประหลาดใจว่าท่านสามารถชิพใกล้ธงได้แทบทุกครั้ง
 
 การชิพข้อมือต้องยันตลอด
       ส่วนมากชิพไม่ถูกต้องเพราข้อมือหลวมเวลาไม้กระทบลูก  ทำให้เกิด Top  ลูกบ้าง
สิ่งที่สำคัญท่านต้องสวิงขึ้นให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้  ใช้แขนและหัวไหล่ในการสวิงแทนที่จะใช้ตัวช่วย  ข้อมือซ้ายต้องยันตลอดการสวิง  แม้กระทั่งตอนจบสวิงข้อมือก็ยังห้ามพับหรืองอ
 
      ชิพข้ามทราย
      ลูกที่ตีให้โด่งข้ามทรายและตกหยุดเป็นลูกที่ท่านต้องเผชิญเสมอในการเล่นกอล์ฟ
       ให้ใช้เหล็กเบอร์ 10  (Pitching Wedge)  จรดลูกให้มือทั้งสองอยู่หลังลูกเล็กน้อย  ส่วนตำแหน่งของลูกอยู่ตรงเส้นเท้าซ้าย  และยืนเท้าซ้ายเปิดเพื่อช่วยให้หน้าไม้แหงนตักลูกได้โด่งเต็มที่
      ให้หมุนมือทั้งสองไปทางซ้ายของกริ้พเล็กน้อย  เพื่อป้องกันไม่ให้ข้อมือพลิกขณะที่ไม้กระทบลูก
       หากท่านสามารถทำตามที่แนะ  ท่าจะพบว่าขณะที่ตีไม้ผ่านไปที่ลูก  จะเกิดไดวอทหน้าลูกทันที  ทำให้ลูกปั่นกลับ (back – spin)  และตกหยุด
 
ให้ลูกอยู่ใต้ธง
       ถ้าธงอยู่บนเนิน เวลาชิพลูกต้องพยายามวางแผนเสียก่อนว่าอย่าชิพเลยธง  เพราะพัทขึ้นง่ายกว่าพัทลง
 เวลาตีด้วยเหล็ก 10  (Wedgee)  ต้องใช้ข้อมือ
      หากท่านหักข้อมือขึ้น  และตีลงไปที่ลูกทันที  ลูกจะบินลอยสูงขึ้นกว่าปกติ  และตกหยุดแต่ต้องจำไว้ว่าข้อมือต้องยันขณะที่ไม้กระทบลูกเสมอ
 
พิทช์ลูกให้โด่ง (Lobpitch)
        เมื่อท่านต้องพิทช์ลูกข้ามหลุมทรายหรือสิ่งกีดขวางอย่างอื่นและธงอยู่ห่างออกไปอีกด้านหนึ่งของกรีนท่านจะทำอย่างไรจึงจะให้ลูกลอยสูง  ตกลงไปบนกรีนอย่างนิ่มนวลและยังวิ่งต่อได้อีก 2-3 ฟุต
       ให้เล่นลูกค่อนไปทางเท้าซ้าย (ลูกอยู่เลยเส้นเท้าซ้ายออกไปเล็กน้อย)  ยืนเปิดโช้คไม้ (ให้มือทั้งสองอยู่ห่างจากปลายกริ้พน้อยลง)  เปิดหน้าไม้ไปทางขวาของเป้า  สวิงขึ้นโดยใช้ข้อมือมากพอสมควร  ข้อศอกขวาให้ชิดลำตัวให้มาก  และสวิงผ่านไปที่ลูกจากในออกนอก (inside –out)
 
ใช้เหล็ก 9 ตีลูกพันช์ (Ppnch)
       ในวันที่มีลมแรงและเมื่อท่านต้อการตีให้ลูกตกหยุด  การตีลูกพันช์ด้วยเหล็ก 9 เป็นลูกที่ควรฝึกตีให้ได้ลูกพันช์เป็นลูกที่ลอยไม่สูง  เพื่อหลบลมและลูก  ปั่นกลับมาก (plenty of backspin) 
ตีข้ามหลุมทราย (BUN-KER) ด้วย SAND WEDGE
      บ่อยครั้งที่ท่านเจอปัญหาต้องตีข้ามหลุมทราย  และโดยเฉพาะเมื่อธงปักใกล้หลุมทรายไม่มีที่ให้ลู กวิ่ง 
       ในกรณีดังกล่าวเหล็กที่ควรใช้ได้แก่ SAND WEDGE  และการสวิงแทบจะเหมือนลูกที่ตีในทรายให้เล่นลูกค่อนไปทางเท้าซ้าย  ยืนเปิดมือทั้งสองอยู่หลังลูกเล็กน้อยขณะที่จรดลูก  หน้าไม้เปิดเล็กน้อยไปทางขวาของเป้า  ทั้งหมดจะช่วยให้ลูกลอยสูงและตกหยุด
       ขณะที่สวิงให้ใช้มือซ้ายมากกว่ามือขวา  สวิงขึ้น  โดยหักข้อมือขึ้นและสวิงลงไปที่ลูกในลักษณะคล้ายๆ  เฉือนลูกจากนอกเข้าใน
 

ชีพลูกให้วิ่ง

       ลูกชิพควรจะกลิ้งเข้าหาเป้าและมีโอกาสลงหลุมไปเลย  ลูกต้องลอยจากพื้นไม่มากและลูกปั่นกลับน้อยที่สุด (Minimum backspin) 
        เพื่อให้ลูกกลิ้งต่อท่านต้องจรดลูกค่อนไปทางเท้าขวา  มือทั้งสองอยู่หน้าลูก  หัวเข่าทั้งสองงอไปในทิศทางของหลุม  น้ำหนักตัวอยู่ซ้าย  เวลาลากไม้กลับ  (back swing)  ไม่ต้องถ่ายน้ำหนักกลับ  เวลาตีลงหัวเข่าที่งออยู่แล้ว  มีความรู้สึกว่าเคลื่อนไปในทิศทางของหลุมด้วย
       ลูกนี้ต้องตีด้วยมือและแขนน้ำหนักลำตัวต้องไม่ถ่ายระหว่างที่ไม้กระทบลูก  ให้ยืนสแควร์จรดลูกตรงกึ่งกลางระหว่างเท้าทั้งสองสวิงกลับ (backswing)  ให้สั้น  และลาก
ไม้ให้เสียดกับพื้นให้มากที่สุดเพื่อว่าเวลากระทบลูก  อาร์ของสวิงจะกว้างและอยู่เลียดพื้นที่สุด
        ลูกพันช์ดังกล่าวจะเกิดไดวอทมากกว่าลูกปกติ  และเมื่อหน้าไม้กระทบลูกแล้ว  อย่าพยายามพลิกหน้าไม้
 
 ตีลูกพิทธ์จากหญ้ายาว (Heavy rough)
     ลูกดังกล่าวต้องใช้ความสามารถพิเศษ ขั้นแรกให้ใช้เหล็ก 10 (Pitching Wedge) หรือ  SAND  WEDGE
      ยืนให้แคบและเปิดเท้าซ้ายจรดลูกให้ค่อนไปทางเท้าขวา  แต่ไม่ควรเลยส้นเท้าขวา  มือทั้งสองอยู่หน้าลูก  หน้าไม้  สแควร์กับหลุม
     การยืนจรดลูกดังกล่าว  จะบังคับให้ท่านต้องสวิงตั้ง พยายามแบ็คสวิงให้สั้นและตีใต้ลูก ท่านจะไม่มีโอกาส Follow-through  ได้มาก  อย่าหวังให้ลูก BACKSPIN  มาก แม้กระทั้ง Pro  ก็ยังยากส์
 
ตีลูกให้ชน BUNKER
     สมมุติว่าท่านต้องตีลูกข้ามหลุมทรายที่ใหญ่และลึก
 (กรีนอยู่สูงจากหลุมทรายมาก) และธงก็อยู่ใกล้หลุมทรายด้วย  เป็นลูกที่ตียากแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ทีเดียวและโดยเฉพาะลูกอยู่บนดินแข็งไม่มีหญ้าเลยจะใช้  PRRCHING  WEDGE  ตีปั่นลูกให้ลอยและหยุดก็เป็นได้ยาก
     เพื่อความปลอดภัย  ตีลูกให้ลอยไม่มากเพื่อชนตลิ่งหรือข้างกรีน(ดังแสดงในรูป) ใช้เหล็ก 6 หรือ 7 ให้มือทั้งสองอยู่หน้าลูก หน้าไม้สแควร์กับเป้า สวิงกลับให้ต่ำและสั้น
พิทช์ขึ้นนินสูง
     กรีนส่วนมากจะเอียงเข้าหาแฟร์เวย์  ทำให้ท่านต้องพิทช์ขึ้นเนินเสมอ ๆ
     การเลือกเหล็กขึ้นอยู่กับตำแหน่งของธง  สมมุตว่าท่านอยู่ห่างจากขอบกรีนด้านหน้า  20  ฟุต และธงปักลึกเข้าไปอีก  25  ฟุต  ให้ใช้  Pitching Wedge ตีลูกให้เข้าไปในกรีน(จากขอบ) ประมาณ  2-3  ฟุตถ้าธงอยู่ไกลออกไปอีกให้ใช้เหล็กเบอร์น้อยลง (หน้าเหล็กแหงนน้อยลง) และกะให้ลูกตกจุดเดิม
 
การตีลูกจากที่แฉะ
     การตีลูกดังกล่าวต้องให้เกิดไดวอทน้อยที่สุดหรือไม่มีไดวอทเลยการตีหลังลูกเพียงนิดเดียวจะทำให้ลูกสั้นไปมากอย่างที่คิดไม่ถึง
     ให้เพิ่มเหล็ก 1 เบอร์ (ยกตัวอย่างให้ใช้เหล็ก 7 แทนที่จะเป็นเหล็ก 8) เพราะท่านสวิงเต็มที่เหมือนสนามแห้ง ๆ ไม่ได้ ต้องยืนให้มั่นใช้ร้องเท้าให้เป็นประโยชน์ให้ลูกอยู่ค่อนไปทางซ้าย  สวิงไม้ขึ้นให้เลียดพื้น (Low  backswing) และต้องพยายามตีให้หน้าไม้กระทบลูกก่อนถูกพื้น
          
 
ยืนกว้างเพื่อตีให้ลูกลอยสูงขึ้น
     สมมุติว่าลูกของท่านออกแฟร์เวย์ และอยู่หลังไม้  กิ่งก้านของต้นไม้นั้นก็อยู่เกือบจะติดพื้นท่านจำเป็นต้องตีข้ามต้นไม้เท่านั้น
     ให้ใช้ Wedge ยืนเปิดและแยกเท้ากว้างกว่าปกติเล็กน้อย ลูกอยู่ค่อนไปทางเท้าซ้าย (เลยส้นเท้าซ้ายออกไปเล็กน้อย เปิดหน้าไม้ไปทางขวาของเป้าเล็กน้อย)
                การยืนกว้างขึ้นจะบังคับท่านให้ใช้ตัวน้อยลงและ back swing  สั้นลง  ซึ่งเหมาะกับการตีลูก ลูกนี้อยู่แล้วสวิงไม้ตั้งขึ้น และตีผ่านไปที่ลูกอย่างสบาย ๆ (ไม่ต้องเร่งและรีบตี)
 
 

Sunday, October 28, 2012

วงสวิงที่มีประสิทธิภาพ


เริ่มด้วยการผลักไม้ไปข้างหน้า

            เพื่อให้การสวิงไม้ขึ้น(Backswingไม่ติดขัด  นักกอล์ฟมีชื่อของโลกหลายท่านจะผลักไม้ไปข้างหน้าเล็กน้อย  ก่อนที่จะสวิงขึ้นทุกครั้งคล้ายกับเป็นจุดสตาร์ทของการสวิงเพื่อคลายการเกร็งของกล้ามเนื้อไปในตัวด้วย

     คิดแต่ซีกซ้ายเวลาสวิงขึ้น

            ถึงแม้ว่าทั้งซีกซ้ายและขวามีความสำคัญพอกันในเรื่องของกอล์ฟแต่เพื่อให้สามารถเล่นกอล์ฟได้ดีท่านต้องเน้นซีกซ้ายมากกว่าซีกขวาเพราะซีกขวาปกติจะแข็งแรงกว่า
ซีกขวาจะทำงานของมันโดยไม่ต้องไปนึกถึงมันมากนัก เวลาสวิงขึ้นให้คิดถึงแต่ซีกซ้ายโดยเฉพาะมือ  แขนและไหล่ซ้ายอย่าให้ซีกขวาเป็นตัวนำเด็ดขาด

 

 

การสวิงขึ้น (Back Swing)

            ทำอย่างไรจึงจะสวิงได้นิ่มเรียบ และมีจังหวะการตีลูกที่ดี

            วาดภาพในใจก่อนว่าจะลากไม้ขึ้นและลงอย่างไร ลากไม้ขึ้นช้า ๆ และเมื่อสุดสวิง ให้มี

ความรู้สึกว่าหยุดนิดหนึ่งก่อนจะตีลง มันไม่เชิงหยุดจริง ๆ ทีเดียว แต่ให้นึกถึงนิดหนึ่งเพื่อให้มีจังหวะตีลง เมื่อหน้าไม้กระทบลูกท่านจะรู้สึกว่า

ได้หนักแน่นและแม่นยำ (Solid hits)        

            หน้าไม้ได้ฉาก (Square) จึงจะตีลูกได้ตรง

          สิ่งสำคัญอยู่ที่เริ่มแรกของ

การลากไม้ขึ้นหน้าไม้ต้องได้ฉาก

(Square) กับการ์ดของสวิงตลอด

การสวิง

            สวิงขึ้นด้วยซีกซ้าย แขนและมือ
อย่าให้มือซ้ายหมุนออกนอกทิศทางเด็ดขาด
 
 
  สะบัดข้อเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เกร็ง                        (Waggle)

          หลังจากจรดลูกเรียบร้อยแล้วก่อนสวิงขึ้นให้ดึงไม้ไปหลังลูกด้วยข้อสัก 2 3 ครั้ง เพื่อลดการเกร็งของทุกส่วน
         หัวเข่าชี้ไปที่ลูก

            ความสัมพันธ์ของหัวเข่าในระหว่างสวิงขึ้น (Back Swing) มีความสำคัญในเรื่องการตีแรงหรือค่อยอย่างยิ่ง  ถ้าหัวเข่าไม่เคลื่อนไหวหรือแข็งทื่อย่อมทำให้ช่วงล่างของตัวไม่ทำงานหรือเคลื่อนไหวไม่สะดวก ถ้าหัวเข่าซ้ายชี้ออกไปทางซ้ายของลูกหรือออกนอกเท้าซ้ายท่านจะไม่สามารถ            ถ่ายน้ำหนักไปทางเท้าขวา ขณะที่ท่านสวิงขึ้น แต่ถ้าเท้าขวายึดไม่อยู่ ตัวท่านก็จะเซออกจากลูก (Sway off the ball)  และทำให้ตีลูกได้ ไม่แม่นยำและตรงเป้าหัวเข่าต้องงอเล็กน้อยเพื่อทำให้ช่วงล่างของตัวเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วเวลาอยู่ในสนามซ้อมให้สังเกตหัวเข่า

ของตัวเองดูว่า ชี้ได้ในทางที่ถูกต้องหรือไม่ นักกอล์ฟชั้นนำของโลกแนะนำว่าเข่าซ้ายควรจะชี้ไปทางด้านขวาของลูกเล็กน้อย เมื่อท่านสวิงขึ้นจนสุดสวิง (full back swing)

ไตร่ตรองถี่ถ้วนเพื่อจังหวะการตีที่ให้ผลเลิศ

                        กีฬาน้อยชนิดที่เล่นอย่างรีบร้อน แล้วได้ดีแม้กระทั่งนักวิ่งลมกรด ยังต้องรู้จักรักษาจังหวะให้ดี  การเร่งจนเกินไปบางครั้งทำให้ กล้ามเนื้อฉีกได้ง่าย ๆในเรื่องกอล์ฟก็เช่นกัน การที่รีบ ร้อนตีหรือสวิง  เร็วจนเกินไป ย่อมทำให้ขาดจังหวะและความ แม่นยำ  ก่อนตีทุกครั้ง  ให้เตือนตัวเองว่า จงอย่ารีบ ทำใจให้สบาย อย่าเกร็ง ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน แล้วจึงเริ่มสวิง

 วงสวิง (Swing Plane)

            ที่ถูกต้อง วงสวิงทั้งขึ้นและลงต้องเป็นวงเดียวกัน จึงจะตีได้คงเส้นคงวา แม่นยำทุกช้อท(shot)

เรื่องวงสวิงให้สวยและถูกต้องเป็นเรื่องยากมาก แต่ก็เป็นความฝันของนักกอล์ฟทุกท่าน

เรื่องนี้คงต้องอาศัยครู (Pro) ช่วยดูให้ว่าขึ้นลงเป็นวงเดียวกันหรือไม่ ส่วนมากที่สวิงผิดก็เรื่อง

(outside in)  นั่นก็คือลากไม้ออกนอกวงในเวลาสวิงขึ้นและตีจากข้างนอกเข้าข้างใน ในเวลาสวิงลง (Down Swing)

 

ให้ศีรษะหมุนไปมาเล็กน้อย

            ระหว่างการสวิง มักจะได้ยินว่าหน้าต้องนิ่ง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ต้องนิ่งจนกระดิกไม่ได้เลย นักกอล์ฟส่วนมากพยายามบังคับศีรษะให้นิ่งเหมือนหินตั้งไว้ ซึ่งยังผลให้กล้ามเนื้อแถวคอเกิดการเกร็งและการสวิงก็เกร็งไปด้วย

            ที่จิรงแล้วท่านต้องหมุนศีรษะขึ้นลงเล็กน้อยตามภาพที่แสดงไว้แต่ไม่ได้หมายความว่าหมุนจนตาไม่ได้อยู่ที่ลูก

  การลากไม้ต่ำทำให้ตีลูกได้พุ่งและไกล

          อย่าใช้มือขวาช่วยยกไม้ขึ้นในระหว่างสวิงขึ้น (back swing) เริ่มลากไม้ขึ้นช้า ๆ ด้วยแขนซ้ายให้เลียดพื้นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยเฉพาะ 2 3 ฟุตแรก ทั้งแขนซ้ายและไม้กอล์ฟเกือบจะต่อเป็นเส้นตรงเดียวกัน

            ระหว่างลากไม้ขึ้นอย่าพยายามตั้งใจบิดหรือหมุนข้อตามเพราะมันจะพลิกเป็นลำดับโดยอัตโนมัติเอง

 สวิงขึ้นด้วยแขนซ้าย

            การสวิงขึ้นที่ถูกต้องจะช่วยการตีลง

(down swing) ได้ง่ายและมีประสิทธิภาพ สิ่งที่มักจะผิดก็คือใช้ขวาลากไม้ขึ้น และอีกอย่างที่ผิดก็คือ บิดข้อตั้งแต่เริ่มลากไม้ขึ้น

            ที่ถูกต้อง ให้ใช้แขนซ้ายดันออกจากลูก อย่างใช้แขนขวาลากเด็ดขาด เพราะแขนซ้ายจะช่วยให้ลากไม้ได้เลียดกับพื้นมากที่สุด

        ระวังเรื่องสะโพก

            เวลาสวิงขึ้นเต็มที่ (full back swing)
หัวไหล่จะหมุนเกือบ 90o     แต่สะโพกหมุนตามเพียง 40 o  เท่านั้นต้องพยายามยันขาขวาเพื่อไม่ให้สะโพกหมุนหรือเซตามมากจนเกินไป
                ส่วนเท้าและศีรษะต้องนิ่งพอสมควร ถ้าเป็นเหล็กสั้นอย่าพยายามยกส้นเท้าซ้าย สำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นทั่วไป ใครแนะนำว่าอย่าไปยกส้นเท้าซ้ายเลยถ้าเป็นไปได้ ไม่ว่าจะเป็นไม้ยาวหรือสั้นเรื่องยกส้นเท้าซ้ายปล่อยให้เป็นเรื่องของนักกอล์ฟระดับมืออาชีพเพราะต้องใช้เวลาฝึกฝนสม่ำเสมอมากที่เดียว
   สวิงขึ้นให้กว้าง
          ยิ่งสามารถสวิงขึ้นให้กว้างได้มากแค่ไหนยิ่งตีได้ไกลมากขึ้นเท่านั้น  เพราะลูกจะไม่โด่งมากเนื่องจากการสวิงให้กว้างออกไปช่วยเพิ่มความเร็วของหัวไม้ขณะที่กระทบลูกได้มาก
           
    ตัวไม่เซ
          เพื่อให้ลูกพุ่งและได้ระยะส่วนบนและส่วนล่างของตัวต้องสัมพันธ์กัน โดยเฉพาะขาขวาต้องยึดให้อยู่กับที่ห้ามเซตามในเวลาสวิงขึ้น 
พยายามรักษาให้ขาขวาอยู่ในลักษณะเดียวกับตอนจรดลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
เวลาฝึกฝนลองเอาไม้ปักติดกับเท้าขวาดังในรูปและถ้าเท้าขวาของท่านไม่แตะไม้ที่ปักขณะที่สวิงขึ้นเต็มที่ นั่นก็พิสูจน์ได้ว่า ตัวไม่เซ
(not swaying)
 และ กริ้พขวาให้เบา
 
            แขนซ้ายตรง
            นักกอล์ฟที่จะตีลูกให้ได้แม่นยำ แน่น และเบามือ จำเป็นต้องเหยียดแขนซ้ายให้ตรงพอสมควรตลอดเวลา ตั้งแต่สวิงขึ้นจนถึงไม้กระทบลูก เพราะแขนซ้ายเปรียบเหมือนขาวงเวียนหากแขนซ้ายงอก็เปรียบเหมือน ขาวงเวียนบางครั้งก็สั้น (เพราะงอแขน) บางครั้งก็ยาว(เพราะเหยียบแขน)การบังคับให้จุดศูนย์กลางของหัวไม้กระทบลูกได้พอดีจึงเป็นไปได้ยาก
            หมุนส่วนบนของลำตัว
            นักกอล์ฟชั้นนำทั่วโลกต่างยอมรับว่าเวลาสวิงขึ้นส่วนบนของลำตัวต้องหมุนมากกว่า
ส่วนล่างของลำตัวมาก หากท่านไม่ได้หมุนส่วนบนของลำตัวให้เต็มที่ ท่านก็ไม่สามารถที่จะตีลูกได้เต็มกำลัง และหากว่าช่วงล่างของลำตัว
หมุนมากเกินไป โดยเฉพาะสะโพกถ้าเซไป
ทางขวา ท่านจะมีปัญหาในเรื่องสวิงแน่นอน พยายามฝึกฝน จนสามารถทำให้แผ่นหลังหันไปที่เป้าเวลาขึ้นสุดสวิง
            หมุนหัวไหล่
            นักกอล์ฟที่ไม่ได้หมุนไหล่เต็มที่ตอนสวิงขึ้น มักจะดึงตีลง (down swing) ด้วยมือ พอตีด้วยมืออย่างเดียวขาก็มักจะไม่ทำงาน ผลก็คือจะรวบตีลูกทำให้ลูกเลี้ยวซ้ายเข้าป่าได้
            ถ้าหมุนไหล่ได้เต็มที่ แขนซ้ายก็จะตรงไปด้วย ไม่ต้องงอแขนเพื่อให้ขึ้นเต็มสวิง
            ตอนไหนจึงจะหักข้อมือ
            ขออย่าได้ไปสนใจเรื่องว่าเวลาสวิงขึ้นควรจะหักข้อมือ (wrist cock) เมื่อไร ข้อมือจะเริ่มค่อย ๆ หักขึ้นทีละน้อย ตั้งแต่เริ่มสวิงขึ้นอยู่แล้ว พอสุดสวิงข้อมือจะหักเต็มที่พอดี (fully-cocked) โดยธรรมชาติหากท่านหักข้อมือเร็วเกินไปในระหว่างสวิง ท่านจะสวิงไม้กลับไป
สแควร์ลูกได้ยากมากทีเดียว
            ลักษณะมือขวาเมื่ออยู่สุดสวิง
            ขณะที่อยู่สุดสวิง ข้อมือขวาจะอยู่ใต้ไม้พอดี และนิ้วโป้งซ้ายก็อยู่ใต้ไม้เช่นกัน  หากสามารถรักษาลักษณะมือทั้งสองได้ดังกล่าว จะช่วยไม่ให้ไม้ตกไปข้างหลัง (over swing) มีข้อแม้ว่ามือซ้ายต้องจับไม้แน่นแต่ไม่เกร็ง
            การยกส้นเท้าซ้าย
            การยกส้นเท้าซ้ายเพียงเล็กน้อย ประมาณหนึ่งนิ้ว ช่วยให้สวิงขึ้นได้เต็มที่แต่ถ้ามากไปจะกลับเป็นผลเสีย เพราหะเมื่อยกส้นเท้าซ้ายสูงจนเกินไป เวลาสวิงลง (Down swing) ยากที่จะวางส้นเท้าซ้ายกลับไปตำแหน่งเดิมได้ซึ่งย่อมทำให้วงสวิงเคลื่อนไปได้ง่าย สำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นไม่จำเป็นต้องไปหัดยกเส้นเท้าซ้าย
            ลักษณะไม้เมื่ออยู่ในท่าสุดสวิง
            ตำแหน่งหรือลักษณะของไม้เมื่ออยู่ในท่าสุดสวิง จะเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงผลของลูกที่จะตีออกไปคุณเองจะไม่รู้ตัวว่าถูกหรือผิด คนอื่นหรือ
โปรเท่านั้นจึงจะบอกคุณได้เมื่ออยู่ในท่าสุดสวิง ไม้จะชี้ไปที่เป้าพอดี หากชี้ไปซ้ายของเป้า เวลา
สวิงลงไม้จะตีจากนอกเข้าในทำให้ลูกเลี้ยวจากซ้ายไปขวา (fade) แต่ถ้าไม่ชี้ไปทางขวาของเป้าลูกก็จะพุ่งจากขวาไปซ้าย (hook)
       









     ขึ้นไม่ให้สุดเสียก่อน
          นักกอล์ฟไม่ใช่น้อยที่ตีลูกเสียเพราะขึ้นไม่สุดแล้วรีบลง
            ฉะนั้น ต้องเตือนตัวเองก่อนสวิงขึ้นทุกครั้งว่าต้องขึ้นไม้ให้สุดสวิงเสียก่อน หรือขึ้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในการตีแต่ละครั้ง (shot)
            เวลาสุดสวิงข้อมือจะหักหมดพอดี (completely) ฝ่ามือขวาจะอยู่ใต้ไม้และกริ้พซ้ายต้องแน่น (firm)
            การหมุนช่วงบนของลำตัว
            เพื่อให้การสวิงลงมีพลังท่านต้องหมุนช่วงบนของลำตัวให้ถูกต้องขณะที่สวิงขึ้น หัวไหล่ต้องหมุนถึง 90o ส่วนสะโพกประมาณ 45 o
            การหมุนช่วงบนของลำตัวดังกล่าวช่วยให้มีพลังดีดกลับตอนสวิงลง
            นักกอล์ฟที่ไม่หมุนหัวไหล่ดังกล่าวมักจะใช้แขนยกไม้ขึ้น แทนที่จะใช้ตัวและหัวไหล่ลากไม้ออกจากลูก
            การงอเข่าขวา
          การเกร็งหัวเข่าขวาจะทำให้เสียการทรงตัวและเป็นเหตุให้ความเร็วของหัวไม้ที่ตีลงลดลงไปโดยใช่เหตุ และบางครั้งถึงกับทำให้หัวไหล่ขวา
หมุนออกนอกทิศทางในระหว่างสวิงลง ขณะที่จรดลูกให้งอเข่าขวาไปข้างหน้าเล็กน้อยให้แน่ใจว่างอธรรมดาสบาย ๆ อย่าให้หัวเข่าขวาเกร็งในระหว่างสวิงไม้ขึ้นงอแค่สบาย ๆ ยืดหยุ่นได้
เล็กน้อยและพร้อมที่จะปฏิบัติการได้เพราะมันจะช่วยให้ซีกขวาของท่านสามารถดีดตัวกลับด้วยความเร็วสูงขณะที่สวิงลงไปที่ลูก
        
สวิงลง - จบวง - ส่งไม้ตาม
 
 ในขณะที่สวิงขึ้นส่วนบนของลำตัวจักรในการทำงาน    ส่วนเวลาสวิงลงส่วนล่างของลำตัวกลับเป็นตัวนำในการสวิง




    นักกอล์ฟชั้นนำจะเริ่มการสวิงลงด้วยการเคลื่อนสะโพกไปทางตำแหน่งของลูก หรืออีกนัยหนึ่งก็คือเคลื่อนสะโพกทางซ้ายเล็กน้อย
(a slight lateral slide of hips)
ไม่ถึงกับตัวเซ (sway)
     ขณะที่สะโพกถูกดึงไปทางซ้าย เข่าขวาเริ่มสะบัดเข้าในไปยังตำแหน่งของเป้า ซึ่งจะช่วยเพิ่มพลังในการตี เนื่องจากนำหนักจะถูกบังคับให้ถ่ายไปทางซ้ายขณะที่หัวของไม้ (Club head) กระทบลูกพอดีในเวลาเดียวกันเข่าซ้ายก็จะเคลื่อนไปทิศทางของเป้าหมายเล็กน้อย (ดังแสดงในภาพ)
ขณะที่หัวของไม้กระทบลูกสะโพกที่ถูก ดึงมาทางซ้ายอยู่แล้วนั้นจะช่วยให้การสวิงผ่านได้สะดวก ตีได้ดีที่สุดกำลังพอดี
     หากท่านพิจารณาให้ดี ท่านจะเข้าใจว่าการที่ต้องให้มืออยู่หน้าลูกขณะที่ไม้กระทบลูกนั้นสำคัญมากเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นไม้ยาวหรือสั่นรวมถึงหัวไม้หนึ่งด้วย  เมื่อมือของท่านอยู่หน้าลูกท่านจำเป็นต้องเพิ่มความเร็วของข้อมือ เพื่อให้หัวของไม้ได้ฉาก (Square) กับลูกและความเร็วนี้เองที่เป็นตัวเพิ่มกำลังและแน่นอนนั่นหมายถึงการเพิ่มระยะทางได้เต็มที่

     หากมือท่านอยู่หลังลูก ท่านมักจะควักลูก ผลของมันก็คือ ยิงนกน่าท้อใจอย่างยิ่ง

     ให้ฝึกด้วยเหล็กสั้นจนเกิดความรู้สึกเป็นธรรมชาติ

จากในเข้าใน
     มีนักกอล์ฟไม่มากนักที่เข้าใจจริง ๆ ว่า หัวของไม้ต้องสวิงผ่านอย่างไรจึงจะให้พลังและความแม่นยำมากที่สุด เรามักจะได้ยินแต่ ตีจากในออกนอก แต่ไม่เคยเข้าใจเลยว่าขณะที่ไม้เดินทางนั้นมีลักษณะอย่างไร  แท้ที่จริงแล้วนั้นคือส่งที่ผิด โปรดดูภาพแสดงไว้ ท่านจะเห็นชัดเจนว่า ไม้เดินทางอย่างไร  การตีให้ได้ดีที่สุดหัวของไม้จะมาจากในเล็กน้อย กระทบลูก และเริ่มเข้าในเล็กน้อย ทันทีในลักษณะที่ทำมุมเท่ากันทั้งด้านที่กระทบลูกและด้านที่ผ่านลูก
การที่ Pro มักจะสอนว่า ตีจากในออกนอก ก็ไม่ได้หมายความว่า Pro สอนท่านผิด เพียงแต่ไม่ต้องการให้


ท่านพะวงกับการเดินทางของไม้มากเกินไป เนื่องจากความเร็วของการสวิงจะทำหน้าที่ปิดหน้าไม้ และตักลูกขึ้นพอดี แต่การเดินทางของไม้นั้นที่ถูกต้องคือจากในเข้าใน
 
 ให้สังเกตไดวอท  (DIVOT)
   ไดวอท หมายถึงการที่หน้าไม้กระทบลูกก่อนและตักดินพร้อมหญ้าเป็นแผ่นบาง ๆ หน้าลูกดังแสดงในภาพ
     โดยปกติการตีเหล็กทุกช้อทต้องเกิดไดวอทหน้าลูกดังกล่าวทุกครั้ง เหล็กยิ่งยาวไดวอทก็ยิ่งบาง จุดประสงค์ก็คือ ทำให้ลูกตกหยุด เนื่องจากหน้าไม้และหญ้าเป็นตัวบีบให้ลูกปั่นกลับ(โปรดสังเกตภาพ)
ถีบด้วยเท้าขวา
     เพื่อให้ตีได้ระยะขึ้น ขณะที่หน้าไม้เกือบจะกระทบลูก ท่านควรจะมีความรู่สึกว่าเท้าขวามีแรงถีบเล็กน้อย ด้านในของเท้าขวาจะรู้สึกว่ามีแรงกด  และในเวลาเดียวกัน ส้นเท้าขวาจะเผยอจากพื้นเล็กน้อย
ขณะที่เท้าขวาถีบเล็กน้อยหัวเขาจะทิ่มเข่า ใน ไปตามทิศทางของลูก สิ่งเหล่านี้ย่อมช่วยในการถ่ายน้ำหนักไปทางซ้ายได้ถูกต้อง


ข้อศอกขวาชิดลำตัว

      ท่านทราบไหมว่า ทำไมบางครั้งท่านตีลูกไม่ได้แรงหรือจังเท่าที่ควร และบ่อยครั้งที่ตีแล้วลูกไปทางขวา

     มีหลายอย่างที่ร่วมเป็นเหตุให้เกิดข้อผิดพลาดเหล่านี้
แต่ส่วนมากจะเนื่องมาจากการใช้มือขวาตีจากข้างบนเร็วเกินไปในขณะที่สวิงลง จึงทำให้แขนขวาไม่ชิดลำตัว ขณะที่หน้าไม้กระทบลูก

     จะช่วยได้มากถ้าท่านพยายามรักษาศอกขวาให้ชิดลำตัวจนกว่าไม้จะผ่านลูก

จับให้แน่นจนกระทังจบสวิง
 เพื่อตีลูกให้ได้แน่น (solid) มือทั้งสองต้องจับไม้ให้แน่นแต่เกร็งมีนักกอล์ฟไม่น้อยที่จับไม้ไม่แน่นเท่าที่ควรขณะที่ไม้กระทบลูก

     วิธีตรวจสอบง่าย ๆ ว่าจับไม้แน่นหรือไม่ตอนไม่กระทบลูกให้ดูว่าตอนจบสวิงมือทั้งสองยังอยู่ชิดกันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหรือไม่ หากมือทั้งสองไม่หลวมหรือไม่แยกจากกัน นั่นหมายความว่าตอนไม้กระทบลูก  มือทั้งสองของท่านจับกริ้พได้แน่นพอแล้ว

อย่าคร่อมเส้น
   ความที่พยายามจะสวิงหัวของไม้  (club head) เข้า ใน จนแทบจะพันกับตัว  ทำให้หัวเข่าซ้ายทิ่มไปข้างหน้า  แทนที่จะมาทางด้านขวาของลูก (ดูภาพที่เป็นเงา) การทำเช่นนี้จะทำให้ส่วนบนของลำตัวคร่อมเส้นซึ่งลากผ่านปลายเท้าไปขนานกับเส้นที่ลากจากลูกสู่เป้า ทำให้เสียการทรงตัว 

        ที่ถูก  ท่านต้องสวิงเข้าในและขึ้นบนในเวลาเดียวกัน  พยายามอย่าให้ส่วนบนของลำตัวเคลื่อนจากศูนย์ (ดูภาพเส้นหน้า)  หัวเข่าซ้ายจะไม่ทิ่มไปข้างหน้าจนคร่อมเส้นนั้น

  ให้จบสวิง

       นักกอล์ฟ  ไม่น้อยที่คิดว่าพอ

ไม้กระทบลูกก็เป็นอันจบสวิง 
แทนที่จะปล่อยไม้ให้สวิงต่อไป

ยังเป้าและขึ้นบนเพื่อให้ลูกตรง

ไปยังที่ๆ  ต้องการให้ไป  ท่าต้อง

พยายามตีให้จบสวิงทุกครั้ง



ให้ดึง  ไม่ใช่ดัน

 วิธีหนึ่งที่ช่วยชะลอการปล่อย
 
ข้อมือหรือสะบัดข้อมือ 
(release wrist – cock)  ก็คือ 
ให้คิดว่าต้องดึงไหล่ซ้ายกลับอย่า
ใช้ขวาดันลงมาเพราะจะทำให้
ข้อมือพลิก (unlock) ก่อนถึง
ลูกเร็วเกินไป  ทำให้ไม่มีกำลัง
ในการดีดลูก
 
ให้เหยียดมือหลังไม้กระทบลูกแล้ว

       เพื่อตีลูกให้ได้จังและแม่นยำและตรงไปยังเป้าท่าต้องพยายามเหยียดแขนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้  หลังจากไม้กระทบลูกแล้ว  เพราะการเหยียดแขนช่วยให้หัวของไม้เสียดกับพื้นรีดลูกให้พุ่งได้ระยะ

                .......................................................

 
         ลองพยายามให้ข้อศอกขวาชิดลำตัวตลอดการสวิง  โดยเฉพาะตอนสวิงลงต้องทำให้ได้
 
 จาก ใน  ได้อย่างไร ?
ไม่มีข้อสงสัยเลยว่าการสวิงที่ถูกและดีที่สุด  หัวของไม้เวลากระทบลูกจะต้องและดีจาก ใน  ข้อศอกขวามีบทบาทในเรืองนี้อย่างมาก
    เวลาสวิงขึ้นข้อศอกขวาอนุญาตให้ห่างวออกตัวได้บ้าง แต่ทุกครั้งที่ไม้กระทบลูก ข้อศอกขวาจะอยู่ชิดกับลำตัวเสมอ
        เวลาไม้กระทบลูกต้องพยายามให้ข้อศอกขวาเฉียดผ่านลำตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้การตีแต่ละชัอท
( shot ) ของท่านจะดีขึ้นแน่
อย่าให้ศีรษะและไหล่ทั้ง  2 ผ่านลูก
นักกอล์ฟบางท่านเคลื่อนหัวไหล่และศีรษะไปตามทิศทางของเป้าในขณะที่ไม้กระทบลูก  ทำให้ความเร็วของไม้กำลังลดลงตอนสวิงลง  จงรีบถ่ายน้ำหนักไปทางซ้าย  หมุนหัวไหล่ขวาลงให้ผ่านคาง  การทำเช่นนี้จะช่วยให้ส่วนบนของลำตัวอยู่หลังลูกขณะที่ไม่กระทบลูก  ซึ่งจะเพิ่มพลังในการตีลูกได้มา
       ลักษณะของซีกซ้ายขณะที่ไม้กระทบลูก  จริงอยู่  กำลังส่วนมากจะมาจากซีกขวา  แต่ซีกซ้ายก็มีความสำคัญไม่น้อย  ท่านควรจะมีความรู้สึกว่ากล้ามเนื้อซีกซ้ายเหยียดเต็มที่  ไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่งหย่อน
หลังจากไม้กระทบลูกแล้วท่านจะเริ่มมีความรู้สึกว่ากล้ามเนื้อซีกขวาเหยียดเต็มที่ขณะที่ไม้กำลังสวิงขึบนเพื่อจบสวิง
ไหล่ขวาลง
      หากหัวไหล่หมุนเป็นแนวนอน ( horizontally )
มากไป ขณะที่สวิงลง หัวของไม้จะกระทบลูกจากนอก
( outside-to-inside ) มีผลให้ลูก ( slice )
  หัวไหล่ควรหมุนลงและขึ้นค่อนข้างเป็นแนวตั้ง (vertically)  จะตั้งมากน้อยแค่ไหนอยู่ที่ความสูงของแต่ละท่าน  ถ้ายิ่งสูงการหมุนของหัวไหล่ก็ยิ่งตั้งมาก  ถ้าเป็นคนเตี้ยก็ตั้งน้อยลง
 ไม่ว่าจะเป็นกรณีใด  ไหล่ขวาต้องผ่านใต้คางขณะที่ไม้กระทบลูก  มันจะช่วยให้หน้าไม้ได้ฉาก (square)  กับลูก  ทำให้ลูกพุ่งตรงเป้า
 
ซ้ายยันขณะไม้กระทบลูก
       ผลของลูกที่ดีออกไปจะดีได้ก็ต่อเมื่อซีกซ้ายต้องเหยียดเต็มที่โดยเฉพาะข้อมือซ้ายต้องไม่งอหรือพับ  มิฉะนั้นแล้วท่านจะบังคับทิศทางของลูกไม่ได้  โดยปกติมือจะอยู่หน้าลูกเล็กน้อย  ก่อนที่หน้าไม้จะกระทบลูกเล็กน้อย  ก่อนที่หน้าไม้จะกระทบลูกหลังมือซ้าย  ยันไปที่เป้าเพื่อให้หน้าไม้สแควร์กับลูก
คางชี้ที่ลูก
บ้างครั้งนักกอล์ฟอาจจะพยายามที่จะตีเต็มที่  เพื่อให้ได้ระยะไกลขึ้น  แต่ลืมนึกไปว่าตัวต้องไม่เซตามไม้ (sway)  เพื่อไม่ให้ตัวหลุดหรือเซก่อนสวิงให้คิดเสียก่อนว่าต้องให้คางชี้ไปที่ลูก  จนกระทั่งหัวไม้ผ่านลูกไปแล้ววิธีนี้จะช่วยให้ตัวนิ่งได้อย่างประหลาดทีเดียว
แขนซ้ายเหยียดเต็มที่
การที่สามารถทำให้แขนซ้ายค่อนข้างตรงแต่ไม่เกร็ง หรือแข้งทื่อเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญมากของการสวิงที่ถูกต้อง    ผลดีที่ได้ก็คือ  ท่านจะดีได้ทั้งตรง  แม่นยำ 
 
การบังคับเพื่อตีลูกให้แน่น
  สะโพกเป็นตัวนำในการสวิงลง (down  swing) แต่ก็ต้องไม่หมุนหรือเคลื่อนไปซ้ายมากจนเกินไปมิฉะนั้นท่านอาจเสียการทรงตัวได้
   ลองให้เพื่อนช่วยดูส้นเท้าขวาของท่านขณะที่ไม้กระทบลูก  ถ้าสะโพกของท่านหมุนมากจนเกินไป  ส้นเท้าขวาของท่านจะลอยจากพื้นตั้งแต่ไม้กระทบลูก  อนุโลมให้เผยอได้เพียงเล็กน้อย  แต่ไม่ถึงกับลอยเหมือนในภาพที่แสดงไว้  สำหรับการตีช้อท (shot)  ยาว  ย่อมเผยอมากกว่าช้อทสั้นเล็กน้อย
 
เฆี่ยนด้วยมือขวา
   เวลาเรากล่าวถึงการสวิงที่ถูกต้อง  เรามักจะเอ่ยถึงซีกซ้ายเสมอซีกขวา  โดยเฉพาะมือขวาก็เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญมาก  มือซ้ายเป็นตัวนำแต่มือขวาก็ต้องทำหน้าที่ในส่วนของการตี
       ท่าจะตีลูกได้แน่นขึ้น  หากท่านจับกริ้พขวาให้ถูกต้อง  โดยให้นิ้วโป้งและนิ้วชีขวาอยู่ชิดกันให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้  และสองนิ้วนี้ต้องเกาะกริ้พให้แน่นพอสมควรอย่าให้เคลื่อนได้
 

การทำงานของหัวไหล่ที่ถูกต้อง

    พยายามฝึกให้หัวไหล่ขวาอยู่ใต้คางระหว่างไม้กระทบลูก  มันช่วยให้ศีรษะนิ่ง  และช่วยให้การหมุนขึ้นลงของหัวไหล่เอียงในองศาที่ถูกต้องด้วย   และช่วยให้การหมุนขึ้นลงของหัวไหล่เอียงในองศาที่ถูกต้องด้วย  และยังผลให้ตีลูกจาก ใน  ลูกจะไปตรงและแรง
 

การตีให้ตรง

 
       นักกอล์ฟที่ตีลูกเป็นกล้วยหอมจากซ้ายไปขวา (slice)  บ่อยครั้งเกิดจากการที่สะโพกไม่ได้อยู่ในลักษณะที่ถูกต้องขณะที่ไม้กระทบลูก  ส่วนมากจะหมุนสะโพกไปซ้ายมากเกินไป (ภาพขวา)  ซึ่งบังคับให้หัวไม้ตีจากนอกเข้าใน (outsidein)  ลักษณะสะโพกที่ถูกต้องจะต้องชี้ไปทางซ้ายของเป้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น (ตามภาพซ้าย
 

ไม้ผ่านลูก

       การตีให้ผ่านเป็นส่วนสำคัญของการตีทุกช้อท  การตีให้ผ่านหมายความว่าท่านต้องไม่ทำสิ่งใดๆ  ที่ทำให้หัวไม้ต้องกระตุกหรือหยุดชะงัก  ในขณะที่ไม้กระทบลูก
 
ซีกขวาเป็นรูปตัว “C”
       ให้ตัวอยู่หลังลูกขณะที่ไม้กระทบลูกก็หมายถึงการที่ไม่เซตัวเข้าหาเป้า  การที่พยายามรักษาศีรษะและส่วนบนของลำตัว  ให้อยู่หลังลูกขณะที่ไม้กระทบลูกก็เพื่อให้ซีกซ้ายเหยียดได้เต็มที่  มีแรงเหวี่ยงได้สุดไม้  ถ้าส่วนบนของลำตัวและศีรษะเซตามไปด้วย  ท่านจะตีได้ไม่เต็มกำลัง
  ในการฝึกฝน  ให้นึกว่าจะพยายามทำให้ซีกขวาเป็นรูปตัว “C”  กลับหัว  จะช่วยให้ท่านทำได้จริง
 

ชี้ไม้ไปที่เป้า

       โดยเฉพาะเวลาชิฟหรือพิทซ์ (chips and pitches) ลูก การสวิงหัวไม้ให้ผ่านลูกมีความสำคัญอย่างยิ่ง  การลังเลใจเพียงนิดเดียวก็จะทำให้เสียการหมด
 
       เวลาจะชิพหรือพิทช์ลูกแต่ละครั้ง  ให้ลองนึกถึงการจบวงด้วยการชี้ไม้ไปที่เป้า  การวางแผนล่วงหน้าเช่นนี้จะช่วยท่านได้มาก  เพราะจะช่วยให้สวิงหัวไม้ไปตามเส้นทางของเป้า (target line)  เกิดความแม่นยำและแน่นอน
 

มือขวาช่วยเพิ่มพลัง

 นักกอล์ฟถนัดขวา  พลังย่อมอยู่ที่ซีกขวา แขน ขา และมือ  ทั้ง 3  ส่วน  ดังกล่าวนี้มีส่วนในการเพิ่มพลังในการตี  แต่มือขวาเป็นตัวกระทำขณะที่ไม้ใกล้กระทบลูก  ให้ใช้มือขวาเต็มที่  แต่ต้องรอจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ  มิฉะนั้นมือซ้ายจะรับไม่ทัน  หากท่านจับกริ้พซ้ายแน่นและซีกซ้ายเหยียดเต็มที่และยันไปที่เป้าจะไม่มีคำว่าตีแรงเกินไป
ถ้ามือทั้งสองทำงานถูกต้องฝ่ามือขวาและหลังมือซ้ายจะส่งกำลังทั้งหมดไปยังเป้าในขณะที่ไม้กระทบลูก
ขั้นพื้นฐานที่สุดได้แก่การสวิง