5 กุญแจสำคัญพัฒนาการเล่น
(1) ตีจากทราย ต้องสวิงให้เหมือนกันทุกครั้งเมื่อเจออุปสรรค
ลูกตกทรายให้ใช้วงสวิงเหมือนกันทุกครั้ง เพียงแต่ปรับตำแหน่งวางลูก
และน้ำหนักของการสวิงว่ามาก หรือ น้อยเท่านั้น
เพื่อกำหนดระยะเป้าหมายที่จะตีไป นอกเสียจาก ลูกที่มีปัญหามาก ๆ
เช่น ลูกจมทราย หรือลูกไม่อยู่ในสภาพ การตีปกติได้
จึงจะใช้เทคนิคการตีพิเศษส่วนการตีทรายมากน้อยเท่าใดนั้น
อยู่ที่การฝึกซ้อมเป็นสำคัญ
พื้นฐานการตีจากทราย คือ ยืนเปิด เปิดหน้าเหล็ก จรดลอยไว ้เหนือทราย
สวิงตามแนวของการยืน และนึกว่า จะตีไปทางซ้าย ของเป้าหมาย คือ
ตีในลักษณะเฉือนจากนอกเข้าใน เน้นการตีด้วยส่วนบนของร่างกาย
ในขณะที่เท้าฝังลงในทราย และอย่ากลัว ที่จะตีผ่านทรายหลังลูก
ลูกตกทรายให้ใช้วงสวิงเหมือนกันทุกครั้ง เพียงแต่ปรับตำแหน่งวางลูก
และน้ำหนักของการสวิงว่ามาก หรือ น้อยเท่านั้น
เพื่อกำหนดระยะเป้าหมายที่จะตีไป นอกเสียจาก ลูกที่มีปัญหามาก ๆ
เช่น ลูกจมทราย หรือลูกไม่อยู่ในสภาพ การตีปกติได้
จึงจะใช้เทคนิคการตีพิเศษส่วนการตีทรายมากน้อยเท่าใดนั้น
อยู่ที่การฝึกซ้อมเป็นสำคัญ
พื้นฐานการตีจากทราย คือ ยืนเปิด เปิดหน้าเหล็ก จรดลอยไว ้เหนือทราย
สวิงตามแนวของการยืน และนึกว่า จะตีไปทางซ้าย ของเป้าหมาย คือ
ตีในลักษณะเฉือนจากนอกเข้าใน เน้นการตีด้วยส่วนบนของร่างกาย
ในขณะที่เท้าฝังลงในทราย และอย่ากลัว ที่จะตีผ่านทรายหลังลูก
(2) สวิงต้องนุ่มนวล และ ต่อเนื่องมีหลายคนที่เห็นเพื่อนตีไกลกว่าตัวเอง
แล้วพยายามที่จะตีตาม ด้วยการใส่แบบสุด ๆ ทำให้ผลออกมาคือ
หาทิศทางไม่เจอ
สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งของเกมส์กอล์ฟคือ การรักษาความสมดุล
ของวงสวิงให้คงที่สม่ำเสมอ พยายามขึ้นไม้ ด้วยความนุ่มนวล
ไม่เร็วและกระตุก หมุนไหล่ซ้ายนำการขึ้นไม้ และถ่ายน้ำหนัก มาทางเท้าขวา
เมื่อลงไม้ให้สะโพกนำด้วยการสไลซ์ไปทางซ้าย เพื่อเปิดให้ซีกขวานำไม้ลงมา
ในขณะที่หน้ายังคงที่ ตายังคง จับจ้องอยู่ที่ลูก และส่งผ่านหน้าไม้จากลูก
เข้าสู่เส้นเป้าหมายทุกครั้งที่ตีจะต้องรักษาระดับความเร็ว และจังหวะของวงสวิง ให้อยู่ในระดับใกล้เคียงกัน
(3) ชิพ... ศีรษะต้องนิ่งสิ่งหนึ่งที่จะทำให้ทิศทางของลูกเปลี่ยนไปคือ การโยกศีรษะ ทำให้จุดแกนของร่างกายเปลี่นไป
ดังนั้นการเล่นลูกชิพให้ได้ผลจะต้องรักษาศีรษะให้คงที่ตลอดการชิพ
พื้นฐานของการชิพลูกข้างกรีน คือ ยืนเปิด วางลูกค่อนมาทางเท้าขวา
น้ำหนักส่วนใหญ่อยู่ทางเท้าซ้าย มือจรดนำหน้าลูก และจับกริพสั้น
สโตรคลูกคล้ายการพัตต์ ส่วนเหล็กจะใช้เบอร์อะไรอยู่ที่ความถนัด
และสถานการณ์ซึ่งการฝึกซ้อมจะช่วยให้รู้ถึงประโยชน์
ระยะน้ำหนักของแต่ละเล็กได้ดี
4) หมุนไหล่ซ้าย มาอยู่เหนือเท้าขวา สิ่งที่จะทำให้เกิดขดเกลียว
ของกล้ามเนื้อคือ การขึ้นไม้ที่ถูกต้อง เมื่อท่านนักกอล์ฟจรดไม้แล้ว
ก่อนจะขึ้นไม้ให้นึกว่า จะต้องหมุนไหล่ซ้ายมาอยู่เหนือเท้าขวา
ซึ่งจะทำให้เกิดขดเกลียว ของกล้ามเนื้อ ระหว่างไหล่กับเอว
และแผ่นหลังจะหันเข้าหาเป้าหมาย
เมื่อขึ้นไม้เต็มที่ อันจะเป็นการสร้าง ขุมกำลังของการสวิงอย่างถูกต้อง
ฝึกการขึ้นไม้ให้ถูกต้อง จะทำให้วงสวิงพัฒนาอย่างรวดเร็ว
(5) หาจุดโฟกัสหลังลูก เมื่อจะพัตต์มีโปรหลายคน ใช้การจรดพัตเตอร์
ให้ห่างจากลูกเล็กน้อย เพื่อให้ช่องว่าง ระหว่างหน้าพัตเตอร์กับลูก
เป็นจุดโฟกัสของสายตา จะเป็นการช่วยให้หาจุดกระทบ ของหน้าพัตเตอร์กับลูก
ได้อย่างแน่นอน ซึ่งหากวางหน้าพัตเตอร์ไว้ชิดกับลูก
อาจทำให้ยากต่อการกำหนด จุดกระทบที่แน่นอน
12 comments:
Golf Tips วันนี้เป็นเรื่องของการพัตต์ โดยมีแบบฝึกง่ายๆสำหรับนักกอล์ฟทุกท่านที่มีปัญหาสโตรคพัตต์ที่ไม่ได้น้ำหนัก
ให้ลองนับจังหวะ "หนึ่ง-สอง"ในใจ โดยระยะการขึ้นไม้และฟอลโล่ว์ทรูต้องเท่ากัน คล้ายการแกว่งตุ้มนาฬิกาจะช่วยให้การพัตต์นิ่มนวลและสม่ำเสมอมากขึ้น
อย่าพยายามสโตรคพัตต์แบบกระแทก ถ้าให้ดียิ่งขึ้นเมื่อพัตต์เสร็จควรนับ 1-2-3 ในใจแล้วค่อยมองลูกจะทำให้ลูกวิ่งตรงเข้าหาหลุมอย่างมั่นคง
การทรงตัวดี
การทรงตัวดีขึ้นอยู่กับความตั้งใจจดจ่ออยู่ที่ลูกขณะขึ้นไม้ และการถ่ายเทน้ำหนักตัวจากเท้าขวาไปซ้ายขณะลงไม้ ท่านควรเล็งลูกด้วยความตั้งใจขณะขึ้นไม้อย่างบรรจง ทิ้งน้ำหนักตัวลงไปบนเท้าขวา ขณะลากไม้ออกห่างไปด้านหลังลูก ช่วง 6 นิ้วแรกของการขึ้นไม้เป็นจุดที่สำคัญที่สุดของการสวิง ซึ่งจะช่วยให้ท่านมีการทรงตัวดีตลอดวงสวิง
จับกริพก่อนจรดไม้กอล์ฟ
นักกอล์ฟที่มีปัญหาในการจับกริพ ไม่ว่าจะเกิดจากการหงายฝ่ามือมากไปหรือปิดฝ่ามือจนแขนบิดขณะจรดไม้กอล์ฟนั้น ส่วนมากเกิดจากการฝึกขั้นพื้นฐานที่ละเลยการจับกริพให้ถูกต้อง ทำให้การพัฒนาฝีมือต่อไปยากขึ้นและสร้างปัญหาในการสวิงที่ร่างกายต้องชดเชยการหมุนจากหน้าไม้ที่เปิดหรือปิดเนื่องจากการจับกริพ
นักกอล์ฟที่เกิดปัญหานี้ มากจากการพยายามปรับการจับกริพในขณะที่ยืนจรดไม้กอล์ฟเพื่อชดเชยวิถีของลูกกอล์ฟที่ลอยออกไปผิดแนว เช่น สไลซ์หรือฮุค ด้วยการหงายหรือปิดฝ่ามือให้หน้าไม้เปิดหรือปิดตามไปด้วย ซึ่งการปรับการจับกริพนี้โดยปกติมักใช้เพื่อผลของวิถีลูกที่ต้องการเป็นบางครั้ง แต่เมื่อปฏิบัติจนเคยชิน ก็จะกลายเป็นการจับกริพที่เปิดหรือปิดฝ่ามือและหน้าไม้กอล์ฟมากเกินไป
วิธีการแก้ไขนั้น ไม่จำเป็นต้องแก้ไขการจับกริพขณะที่ยืนจรดไม้กอล์ฟครับ ผมเห็นนักกอล์ฟหลายท่านพยายามจับหรือหมุนฝ่ามือเพื่อปรับการจับกริพหลังจากยืนจรดไม้กอล์ฟเรียบร้อยแล้ว ซึ่งทำให้หน้าไม้กอล์ฟหมุนตาม และยังทำให้การหมุนฝ่ามือนั้นมากเกินไปหรือน้อยเกินไป หรือตำแหน่งของนิ้วต่างๆ และไม้กอล์ฟเคลื่อนออกไปจากตำแหน่งที่เหมาะสม
เทคนิคก็คือให้ฝีกการจับกริพด้วยการถือไม้กอล์ฟให้ชี้ไม้กอล์ฟทั้งอันขึ้นด้านบน และจับกริพในแนวดิ่ง ซึ่งจะช่วยให้ตรวจสอบตำแหน่งของกริพ นิ้ว ฝ่ามือ และแขนได้ง่ายกว่า แล้วจึงนำไม้กอล์ฟชี้ออกไปด้านหน้าให้ขนานกับพื้นเพื่อตรวจสอบ แล้วจึงยืนจรดไม้กอล์ฟเป็นลำดับสุดท้าย วิธีนี้ทำให้จับกริพให้ง่ายขึ้นและนอกจากนี้ยังลดปัญหาการเอื้อมมือขวาลงด้านล่างกริพและดึงไหล่ให้ตกลงมากเกินไป อันเป็นสาเหตุให้ไหล่และลำตัวเปิดขณะยืนจรดไม้กอล์ฟอีกด้วย
ลองสังเกตได้ง่ายจากนักกอล์ฟอาชีพส่วนใหญ่ จะจับกริพให้เรียบร้อยหลังจากเล็งแนวเป้าหมาย ก่อนยืนจรดไม้กอล์ฟที่ตำแหน่งลูกกอล์ฟ เพื่อป้องกันการขยับมือและทำให้หน้าไม้บิดออกจากแนวเป้าหมายที่เล็งไว้นั่นเองครับ นอกจากนี้หากไม่มั่นใจ ยังสามารถใช้วิธีนี้เช็คการจับกริพได้ตลอดเวลาอีกด้วยครับ ลองดูนะครับ รับรองว่าเมื่อคุณจับกริพได้มั่นใจ วงสวิงของคุณจะพัฒนาได้ดีขึ้นอย่างแน่นอนครับ!
โปรโทนี่ มีชัย
ตีให้ตรงด้วยการสวิงไม้กอล์ฟไปที่เป้าหมาย
ผมมักจะเน้นพื้นฐานในการสร้างวงสวิงที่ถูกต้องและสามารถพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นได้อย่างรวดเร็วอยู่ 3 ข้อหลัก ๆ คือ การจับกริพ การเล็งแนวเป้าหมาย และการจัดท่ายืนจดไม้กอล์ฟ ให้ถูกต้องอยู่เสมอ ส่วนขั้นตอนต่าง ๆ ของการสวิงนั้นเริ่มต้นจากการเข้าใจกลไกของ วงสวิง การทำงานของไม้กอล์ฟ ตัวเรานั้นเพียงสวิงไม้กอล์ฟให้เหมาะสม วงสวิงที่ดีก็จะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติตามธรรมชาติในการเคลื่อนไหวของเราเองครับ
ในการสวิงนั้น ผมจะเน้นถึงการคิดถึงเป้าหมายที่เราต้องการส่งลูกกอล์ฟออกไปเป็นหลัก หลังจากจับกริพ เล็งแนวเป้าหมาย และยืนจดไม้กอล์ฟให้ถูกต้องแล้ว นักกอล์ฟควรมีสมาธิอยู่กับตำแหน่งเป้าหมายแล้วสวิงไม้กอล์ฟตามแนวที่เล็งไว้ ด้วยความคิดเสมือนเราจะสวิงไม้กอล์ฟเพื่อส่งไม้กอล์ฟไปที่เป้าหมายนั้น ความคิดในการสวิงไม้กอล์ฟไปที่เป้าหมายนี้ควรจะอยู่กับเราตลอดขั้นตอนการสวิง ตั้งแต่เริ่มต้นจดไม้กอล์ฟจนถึงจบวงสวิงครับ
นักกอล์ฟที่มีปัญหาในการสวิงไม้กอล์ฟออกนอกแนวเป้าหมายที่เล็งไว้ ผลก็คือ วิถีและทิศทางการลอยออกไปของลูกกอล์ฟจะออกนอกแนวเป้าหมายตามไปด้วย ทั้งการเลี้ยวไปทางใดทางหนึ่งในลักษณะต่าง ๆ หรือพุ่งตรงออกไปคนละทิศทางกับการเล็ง ซึ่งหากสวิงหลุดออกนอกแนวเป้าหมายที่เล็งไว้ รวมกับข้อผิดพลาดที่เกิดจากขั้นตอนพื้นฐาน เช่น การจับกริพ การยืน หรือการเล็งแนวเป้าหมายที่ไม่เหมาะสมแล้ว ผลงานก็จะยิ่งเกิดข้อผิดพลาดมากขึ้นไปอีกครับ
ขั้นตอนพื้นฐาน และแนวคิดในการสวิงที่เรียบง่ายเช่นนี้ จะทำให้นักกอล์ฟสามารถตั้งสมาธิอยู่กับเกมการเล่นและการสวิงที่ดีได้ง่ายขึ้น ตามแนวคิดในการใช้หลักสูตรการสอนกอล์ฟจากหลักธรรมชาติของฮาร์ทแลนด์ กอล์ฟ สคูลส์ที่ผมเน้นอยู่เสมอ ลองนำไปฝึกฝนและตรวจสอบการสวิงให้อยู่ในแนวเป้าหมายเสมอ รับรองว่าผลงานจะดีขึ้นอย่างแน่นอน...เชื่อผม นะครับ !.
การทำ พรีช็อตรูทีน
1. เริ่มต้นด้วยการยืนมองจากหลังลูกและวาดเส้นในใจไปหาเป้าหมาย ให้นึกภาพนี้ไว้ในใจ
2. จากจุดที่ยืนอยู่หลังลูก สิ่งที่สำคัญอีกสิ่งหนึ่งคือการวาดภาพการสวิงของท่าน เช่นกันครับ ให้นึกภาพนี้ไว้ในใจ
3. จากนั้น ให้ยืนในท่าพร้อมเตรียมตีและนึกภาพเหล่านั้น และสวิงไม้กอล์ฟของท่านไปยังเป้าหมาย
ครับและเคล็ดลับนี้จะช่วยให้ทุก ๆ ช็อตของท่านนั้นพัฒนาขึ้น เชื่อผมว่าการเรียนรู้ในวงสวิงที่ถูกต้องบวกกับการเรียนรู้ที่จะนึกภาพ ที่ถูกต้องไว้ในใจ จะทำให้ท่านตีกอล์ฟได้ดีขึ้นอย่างแน่นอน.
ลดพลัง…สร้างความรู้สึกเมื่อเล่นลูกสั้น
ช็อตการเล่นลูกสั้นข้างกรีนประมาณ 50 หลา ความแน่นอน และความแม่นยำของระยะทาง กับน้ำหนัก รวมทั้งทิศทางเป็นหลัก 4 ประการที่สำคัญที่สุดไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ในการเล่นลูกสั้นข้างกรีนนี้พละกำลังไม่ต้องใช้ เพราะยิ่งใช้พลังมาก ยิ่งเคลื่อนไหวมาก ความแม่นยำก็จะลดลงไปตามพลังที่ใช้รวมไปถึงความแม่นยำที่ลดลงไปด้วย วิธีการสวิงทั่วไปคือ การสร้างเกลียวให้กับลำตัวเพื่อสร้างพลังโดยมีไหล่และสะโพกเป็นตัวนำ ยิ่งคุณหมุนไหล่ได้มากก็ทำให้มีพลังการตีมาก แต่สำหรับเล่นช็อตลูกสั้น คุณจะต้องลดการสร้างเกลียวของลำตัว เพื่อลดพลังในการสวิง โดยให้หมุนไหล่และสะโพกไปเท่า ๆ กัน โดยหัวไหล่ซ้ายจะอยู่ประมาณหัวแม่โป้งของเท้าซ้ายเท่านั้น ซึ่งการหมุนเพียงเท่านี้คุณสามารถควบคุมสะโพกให้เคลื่อนไหวไปแทบจะพร้อมกัน และสามารถกลับมาได้แทบจะพร้อมกันเช่นกัน การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยอย่างนี้จะช่วยในการสร้างความรู้สึก และควบคุมระยะได้แม่นยำขึ้น
สวิงลมก่อนเล่นลูกสั้น
มีนักกอล์ฟหลายท่านทีเดียวที่คิดว่า การตีลูกให้ไกลได้ระยะเป็นเรื่องยาก ในการควบคุม ระยะทาง และทิศทาง จึงมักให้ความสำคัญฝึกซ้อมอย่างสม่ำเสมอ โดยลืมไปว่ายังมีสิ่งสำคัญที่หลาย ๆ คนมักมองข้าม นั่นคือ การเล่นลูกสั้น ลูกสั้นในระยะประมาณ 50 หลารอบ ๆ กรีน ถือเป็นระยะทางหนึ่งที่ยากมาก ผู้ที่จะเล่นได้ดีจะต้องฝึกฝนอย่างหนัก จนรู้ใจรู้มือว่าเหล็กไหนทำระยะได้เท่าใด ในการเล่นลูกชิพ หรือ พิทช์ เพราะนอกจากระยะแล้ว ยังต้องคำนึงถึงจุดตกและไลน์บนกรีน อีกด้วย วิธีหนึ่งที่โปรระดับมือพระกาฬทำเป็นกิจวัตร ก่อนการเล่นลูกสั้นคือ การสวิงลมสั้น ๆ หลาย ๆ ครั้งก่อนเล่นจริง เหตุที่โปรทั้งหลายทำเช่นนั้นก็เนื่องมาจากปัจจัยหลายประการ
ประการแรก การสวิงลมถือเป็นการวอร์มกล้ามเนื้อ และสามารถผ่อนคลายความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ และอารมณ์ได้เมื่อต้องเผชิญกับช็อตยาก ๆ เหล่านี้
ประการต่อมา การสวิงลมสั้น หลาย ๆ ครั้งสามารถที่เช็คความยาวของวงสวิง เช็คตำแหน่งของวงสวิงไป นอกจากนี้ยังสามารถเช็คตำแหน่งการลงของหน้าไม้เช็คน้ำหนัก และความเร็วของหน้าไม้ที่จะใช้ในช็อตนั้นได้ด้วย
ช็อตสู้ลม
"กอล์ฟ" นอกจากจะท้าทายด้วยสภาพสนาม และ สภาพจิตใจแล้ว กระแสลม ก็เป็นอุปสรรคหนึ่งที่มองข้ามไม่ได้เอาเสียเลย มีคนเคยบันทึกเอาไว้ว่าใน สนามพาร์ 72 นั้น ความเร็วลม ประมาณ 10 ไมล์ต่อชั่วโมง ไม่มีผลอะไรกับการเล่น แต่ถ้าความเร็วเพิ่มเป็น 30 - 40 ไมล์ต่อชั่วโมง เมื่อใดล่ะก็สนามแห่งนั้นจะกลายเป็นสนามพาร์ 74 - 75 เลยทีเดียว
ในขั้นต้นนี้จะขอกล่าวถึงการเล่น บนแท่นทีออฟ เสียก่อน การทีออฟ ถือเป็นช็อต ที่มีความสำคัญ
เมื่อขึ้นไปยืนบนเท่นทีออฟ ขอให้เช็คดูว่า ลมแรงขนาดไหน และพัดจากไหนไปไหน เพราะการเช็ค ดังกล่าวจะช่วยให้ท่านทีช็อตไว้ง่าย และได้ประโยชน์ ยกตัวอย่าง ในกรณีที่ท่านเจอลมพัดขวางจากซ้ายไปขวา ก็ขอให้ ท่านเล็งไปทางซ้าย ให้มากเพื่อให้ลมหอบลูกเข้ามา ในแฟร์เวย์ หรือถ้าลมพัดจากขวามาซ้าย ก็ให้เล็งไปทางขวา เพื่อให้ลมหอบลูกมาทางซ้ายนั่นเอง แต่ก็ต้องคำนึงถึง ความเร็วลมด้วยว่า เร็ว และ แรงขนาดไหน
แต่ถ้าลมพัดจากตัวท่านอกไปสู่กรีน ท่านก็สามารถใช้ประโยชน์จากลมได้ เพราะการตีตามลมนั้นได้ระยะเพิ่มอยู่แล้ว ถ้าท่านเป็นคนที่ตีตรงโดยกำเนิด การลดเบอร์ของหัวไม้จากไดเวอร์มาเป็นหัวไม้ 3 ก็จะช่วยให้ท่านตีได้ระยะ โดยไม่ต้องออกแรงมากเหมือนหวดด้วยไดเวอร์ แถมยังควบคุมลูกได้แม่นยำกว่าอีกด้วย
อีกกรณีหนึ่ง ถ้าลมที่ผ่านตัวท่านออกไปในลักษณะเฉียง ต้องระวังเรื่องการควบคุมลำตัว และวงสวิงให้ดี เพราะลมที่พัดเฉียงและมีความแรงพอควรจะทำให้ตัวท่านแกว่งได้ ซึ่งนั่นจะนำมาซึ่งความเสียหายอย่างใหญ่หลวง
ในกรณีที่ต้องตีทวนลม หลายท่านมักจะใช้วิธีปักทีต่ำเพื่อตีลูกให้พุ่งต่ำ ซึ่งก็ใช้ได้ผล แต่ก็นับว่า น้อยมาก เพราะเมื่อตีลูกต่ำหน้าไม้จะเปิด ทำให้ลูกมีแบ็คสปิน และลูกที่ตีออกไปมักจะลอยโด่ง ยิ่งถ้าไม่สามารถควบคุมหน้าไม้ได้ หน้าไม้จะเปิดตอนกระทบลูก ลูกก็จะลอยสูง และก็หนี ไม่พ้นกระแสลมในที่สุด ในกรณีนี้ขอแนะนำให้ตั้งทีตีลูกด้วยความสูงปกติจะได้ผลมากกว่า
พิชิต...รัฟ !
ในสนามกอล์ฟที่สิ่งหนึ่งที่เป็นอุปสรรคแบบคาดไม่ถึง หรือภัยเงียบ นั่นก็คือ หญ้าที่มีความสูงและหนา หรือที่ศัพท์กอล์ฟเรียกมันว่า "รัฟ" (Rough)
เพราะมันดูเหมือนหญ้าที่ยาวกว่า หนากว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ผู้ที่ไม่ระมัดระวังก็อาจจะ ตีแป้ก ตีชึ้ก อยู่เป็นประจำ ซึ่งอาการอย่างนี้ทำให้เสียสโตรคไปอย่างน่าเจ็บใจ
" ลี เทรวิโน่ " นักกอล์ฟหุ่นมะขามข้อเดียว เจ้าของแชมป์เมเจอร์ 6 รายการแนะนำเอาไว้ว่า หลักในการพิชิตหญ้าสูง หรือ รัฟนั้นไม่ยาก ก็คือ การจับกริพให้กระชับ ลี เทรวิโน่ บอกว่า ในการเล่นลูกสั้นข้างกรีนไม่ว่าจะชิพ หรือ พิทช์ในบริเวณรัฟ เขาจะจับกริพให้แน่นขึ้นกว่าปกติ ยิ่งรัฟมีความสูง และหนามากเท่าไร เขาก็จะจับกริพให้แน่นมากขึ้นเท่านั้น เพื่อที่สามารถส่งผ่านหน้าไม้ไปยังลูก และส่งลูกไป ยังเป้าหมายได้ด้วยความเร็วที่สม่ำเสมอตลอดวงสวิง
ทางด้าน "ทอม วัตสัน" ผู้พิชิตรัฟสร้างประวัติศาสตร์ให้กับตนเอง มาหลายครั้ง หลายหน ได้กล่าวว่าเขาจะเล่นเหมือนกับการตีออกจากทราย โดยให้ลูกอยู่กึ่งกลางช่วงขา จากนั้นก็จรดลูกให้หน้าไม้เปิด แล้วขึ้นแบ๊คสวิงให้ชันกว่าเดิม เพื่อให้พ้นหญ้าเร็วที่สุด จากนั้น ก็หวดลงไปที่ใต้ลูกโดยที่หน้าไม้ยังเปิดอยู่ หรืออาจตีไปที่หลังลูกเล็กน้อยเหมือนกับระเบิดทราย อุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่นช็อตนี้ วัตสันเลือกเพียง พิทชิ่งเวดจ์ หรือ แซนด์เวดจ์เท่านั้น และข้อสำคัญที่ต้องนึกถึงคือ ลูกที่ตีออกจากรัฟจะกลิ้งไปไกลกว่าการตีปกติ ดังนั้นจึงต้องคำนึงถึงน้ำหนัก และระยะทางพ่วงเข้าไปด้วย
พื้นฐานการเล่นลูกสั้นมีอยู่ 2 อย่างคือ ลูกลอยโด่ง และ ลูกพุ่งต่ำ
การเล่นลูกชิพปกติเริ่มจากการยืนแคบ วางลูกค่อนมาทางเท้าขวา จับกริพให้สั้นลง น้ำหนักวางอยู่เหมือนช็อตปกติ เมื่อขึ้นเหล็กให้ใช้กล้ามเนื้อช่วงบน เป็นตัวควบคุมการสวิง โดยหมุนไหล่นำแขนและมือ ส่วนศีรษะยังคงนิ่งอยู่อย่างเดิม
เมื่อลงเหล็กให้ถ่ายน้ำหนักมาทางซีกซ้ายพร้อมกับหมุนไหล่กลับ โดยไม่มีการทำงานของมือเข้ามาเกี่ยวข้อง สวิงหน้าเหล็กผ่านออกไปยังเป้าหมายในลักษณะเปิด และจบวงสวิงในตำแหน่งที่สมดุล ซึ่งระยะของการขึ้นและลงเหล็กจะอยู่ที่การฝึกซ้อม
หรือ หากต้องการให้ลูกลอยโด่งก็วางตำแหน่งลูกมาทางเท้าซ้ายมากขึ้น จะทำให้การสปินของลูกมีมากขึ้น เมื่อตกลงบนกรีนจะหยุดเร็วกว่า และในทางตรงข้ามหากต้องการเล่นลูกพุ่งต่ำก็ให้วางลูกมาทาง เท้าขวามากขึ้น แต่การยืนน้ำหนักจะมาอยู่ทางซ้ายมากขึ้นประมาณ 70 เปร์เซ็นต์ มือจะนำหน้าลูก การตีช็อตนี้คือลักษณะของการ "พั้นช์" นั่นเอง หรือในกรณีมีจุดตกน้อยก่อนถึงธงจะต้องเล่นลูกโด่งให้ตกแล้วหยุดทันที ให้ยืนเปิด น้ำหนักอยู่ทางเท้าซ้าย และเปิดหน้าเหล็กหงายขึ้น เมื่อขึ้นเหล็กให้หักข้อทันที ลงเหล็กในลักษณะเปิดเข้าหาเป้าหมายเช่นกัน แต่ช็อตนี้จะต้องฝึกหาน้ำหนักของระยะให้ได้
ทางที่ดีควรจะฝึกเล่นช็อตลูกสั้นทุกชนิดให้เคยชิน จะทำให้ความกลัวที่ตีไม่ออน (กรีน) น้อยลงไป
สุดสวิงข้อศอกตึง หรือ งอ ?
นักกอล์ฟหลายคน เริ่มสับสนว่า การการแบ๊คสวิงที่ถูกต้อง ระหว่างข้อศอกตึง กับ ข้อศอกงอ ทฤษฎีไหนที่ถูกต้องกว่า อันที่จริง คงจะชี้ชัดได้ยาก ขึ้นอยู่กับ ความถนัดของแต่ละบุคคล
แต่ถ้าลองสังเกตโปรระดับแนวหน้าทั้งในพีจีเอ แอลพีจีเอ หรือ ยูโรเปี้ยนทัวร์ จะพบว่าการขึ้นแบ๊คสวิงจะคล้ายคลึงกันมาก โดยเฉพาะที่แขนซ้ายมักจะงอตรงข้อศอกเล็กน้อยเมื่อขึ้นไม้จนสุดวงสวิง
จุดประสงค์ของการกระทำเช่นนี้ เนื่องจาก ถ้าเหยียดแขนตึง อาจทำให้ กล้ามเนื้อเกร็ง และ อาจทำลายวงสวิงได้ ดังนั้น การผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ด้วยการคลายความตึงเครียดของแขนซ้าย จะทำให้การสวิงนุ่มนวล เวลาดาวน์สวิงจะสามารถลงไม้ได้อย่างเฉียบคม และ หนักแน่น ง่ายต่อการควบคุมหน้าไม้ ให้เข้าสู่แนวเส้นอิมแพ็คลูก
ท่านนักกอล์ฟที่เคยเข้าใจว่าเวลาขึ้นแบ๊คสวิงสูงสุดแขนซ้ายจะต้องตึง ลองทำอย่างโปรระดับแนวหน้าดูบ้างก็ได้ อาจทำให้วงสวิงของท่านไม่เกร็ง ช่วยให้วงนุ่มนวล และ ตีได้ง่ายขึ้นก็เป็นได้
การแอ็ดเดรส ความผิดและการแก้ไขหมายเลขที่ 1
การสวิงที่ผิดพลาดนั้นจะมาจากการ เริ่มต้นที่ผิดพลาด ดังนั้น ผมจึงต้อง ยกให้การ set up นั้น เป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุด ของนักกีฬา นักกอล์ฟ การทำ แอ็ดเดรสถูกต้องนั้น จะทำให้ ส่วนประกอบต่าง ๆ ของร่างกายนั้นสมดุลย์ กับไม้กลอฟ์ ในขณะที่มัน กำลังเคลื่อนไหว"
ความผิด..ข้อที่ 1
ตำแหน่งที่ผิดของมือซ้าย
ถ้ามีเคล็ดลับอย่างหนึ่งที่ผมสามารถบอกกับนักกอล์ฟโดยทั่วไปได้แล้ว โดยเฉพาะพวกที่ตีแล้ว สไลด์ และ พวกที่ตีไม่ได้ระยะ ก็น่าจะเป็นการให้พวกเขาเอาใจใส่กับมือซ้าย โดยการจับกริ๊ป ให้ถูกต้อง และ เหมาะสม
กริ๊ฟเป็นจุดแรกของการพบกันระหว่าง ผู้เล่น กับ ไม้กอล์ฟ มือซ้ายเป็นตัวแทนของการห่อหุ้ม ที่ต้องการให้ข้อมือนั้นห้อยลงมาเพื่อทำให้การสวิงไม้ได้อิสระ ปัญหาคือ บางครั้งนั้น กริ๊ฟอาจจะ หลอกเราได้ ผมหมายถึงที่พื้นผิวของมันนั้นอาจจะมีแมลงเล็ก ๆ เกาะอยู่ คุณไม่มีทางรู้หรอก นอกจากคุณจะเปิดมือออกมาดู
ลองมองไปที่กริ๊ฟให้ใกล้ ๆ จับไม้เหมือนกับที่คุณจับตามปกติ แล้วเปิดมือออก ตรวจสอบตำแหน่ง ของไม้ให้ดี ถ้าด้ามไม้ถูกวางไว้สูงผ่านฝ่ามือ (1) ผมพนันได้เลยว่า โอกาศที่ข้อมือของคุณ จะสามารถที่จะห้อยได้ อย่างถูกต้องนั้นแทบไม่มีเหลือเลย ความผิดพลาดข้อนี้ อาจจะทำให้คุณ ต้องสูญเสีย ระยะทางและความแม่นยำด้วย หลักฐานอีกอันหนึ่ง ที่บ่งบอกว่าคุณ กำลังทำผิด ในข้อนี้คือ รอยขาดบนถุงมือหรือรอยถลอกของมือคุณ (2) คุณก็ต้องเสียเงินอีกเช่นกัน
การแก้ไข หมายเลข 1
เรียนรู้ที่จะปล่อยแขนอย่างอิสระ
จากที่ยืนที่อิสระก้มลงข้างหน้าปล่อยมือของคุณ ให้ห้อยลง หน้าลำตัว อย่างอิสระ และสังเกตุหนทางที่ผ่ามือ ของคุณชี้ลง ไปอย่างธรรมชาติ ตอนนี้ รักษาระดับแขนตรงนี้ไว้ นำไม้กอล์ฟมาใส่ไว้ในมือซ้ายของคุณ ต้องให้มั่นใจว่า แนวของหน้าไม้ และ ด้านหน้าของลำแขนต้องขนานกัน (1) ในขณะที่คุณทำเช่นนี้ พยายามให้นิ้วโป้งซ้ายชี้ตรงลงไปที่ด้ามไม้ ชี้ไปทางด้านขวาเพียงเล็กน้อย และ อย่ายืดนิ้วโป้งออกไปที่ด้ามมาก ( นิ้วโป้งสั้น จะมีประสิทธิภาพ มากกว่าเพราะจะทำให้ การสวิงนั้น ง้างได้มากขึ้น - ซึ่งตรงกันข้ามกับที่ยืดนิ้วโป้งให้ออกไปให้สุด
จับกริ๊ปอีกครั้งหนึ่ง คุณถือไม้ไว้ตรงหน้าและคุณลองมองลงไปด้านล่าง คุณจะต้องสามารถมองเห็น ข้อนิ้ว 3 ข้อที่อยู่ด้านหลังของมือซ้าย (2) และคุณต้องเรียกความรู้สึกให้มากไปที่หน้าไม้
อย่างไรก็ตามความแตกต่างอีกประการหนึ่งที่อยู่ภายในอุ้งมือของคุณ เปิดมือของคุณอีกครั้งหนึ่ง คุณจะรู้ผมหมายถึงอะไร คราวนี้ด้ามไม้ที่วางอยู่บนฝ่ามือคุณ จะต้องวิ่งเป็นเส้นทะแยง จากฐาน ของกิ้วน้อยไปสู่กลางนิ้วชี้ (3) ถึงแม้โดยพื้นฐานแล้วเราจะใช้ข้อมือจับกริ๊ป แต่คุณก็จะยัง รู้สึกว่า มันยังมีนิ้วต่าง ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ด้วยวิธีนี้จะทำให้ข้อมือคุณสามารถจับไม้ได้ไหลลื่นมากขึ้น และส่งเสิรมให้คุณหวียงไม้ได้อิสระ นั้นคือสิ่งจำเป็นที่จะสร้างสรรคความเร็ว และ การกระทบ ของหน้าไม้กอล์ฟ
วงสวิงที่ดีมีค่ามากกว่ารถป้ายแดง
ท่านจะสวิงได้อย่างไรไนเมื่อท่านไม่มีความรู้พอที่จะเข้าใจขั้นตอนของระบบวงสวิงที่ถูกต้อง
จิตกร ไม่สามารถ วาดภาพตัวเอง ได้ฉันน์ใด ตัวนักกอล์ฟเองก็ยากที่จะสามารถสร้างวงสวิงเองได้ดีฉันน์นั้น เมื่อไทเกอร์ วูด แยกทาง กับบูรซ์ แฮมมอน ไทเกอร์ก็ไม่สามารถที่สร้างวงสวิงที่ดีให้กับตัวเองได้ เช่นกัน ...
หรือว่าเราจะเอาแค่ตีกอล์ฟเล่นสนุกไปวันฯก็ไม่เห็นเป็นไรไม่ว่ากันสิทธิ์ส่วน บุคคล ...
การที่นักกอล์ฟ จะมีวงสวิงที่ดีนั้น ไม่ไช่เรื่องง่าย ท่านต้องรู้ถึงขั้นตอน ของระบบและความสำคัญ แต่ละจุด...
ก่อนหน้าวงสวิที่จะ เริ่มต้น เสียด้วยซ้ำเช่น / ทีช็อตรูทีน / แอดเดรสที่ดีเยียมที่สุด / การจับกริบที่ถูกต้อง / ... ท่านต้องเรียนรู้ว่า พลังที่จะเกิดขึ้นมีที่มาอย่างไร / รวมถึงระบบบอดี้แองเกิ้ลที่ทำให้เกิดพลัง เเละ [ การฟิดเนตร่างกายที่ถูกต้องเฉพาะ กีฬากอล์ฟเช่นมี มือที่แข็งแรง และ ขา เพื่อเป็นฐานรับพลังอย่างมั่นคง ] เพื่อสร้างพลังตามตำเเห่นง ต่างฯของร่างกายอย่างถูกต้องของแต่ละจุด ... ฟังแล้วอย่าเพิ่งปวดหัวนะครับ เพราะครูกอล์ฟ จะไม่ยัดเยียดทุกอย่างให้ท่านในเวลาเดียวกัน แต่จะค่อยฯเป็นค่อยฯไป ตามขั้น
ตอน ผู้ฝึกสอนจะต้องเปิดโอกาศอธิบายให้เข้าใจ ไม่ให้เกิด ความรู้สึกเบื่อและสับสน ยิ่งอธิบายยิ่งเข้าใจ จะทำให้นักกอล์ฟนึกออกว่าจะทำตามอย่าง ถูกวิธิได้อย่างไร basicgolf มีหลักอยู่ว่ายิ่งเรียนรู้ยิ่งสนุกและภาคภูมิ
Post a Comment