ชิพแอนด์รัน คือ การตีลูกให้ลอยในระดับต่ำเพียงให้ข้ามหญ้ายาวรอบกรีน ไปตกบนกรีน แล้วกลิ้งเข้าหาหลุม ท่านสามารถใช้ตั้งแต่เหล็ก 6 ถึงแซนด์เวดจ์
เพื่อเล่นช็อตนี้ การเลือกใช้เหล็กนั้นขึ้นอยู่กับระยะที่ต้องตีลูกให้ลอยข้ามหญ้ายาว ขึ้นไปออนบนกรีน และ ระยะที่ลูกต้องกลิ้งจากจุดที่ลูกตกไปถึงธง
หัวใจสำคัญของการเล่นช็อตนี้อยู่ที่การจรดลูก โดยยืนให้น้ำหนักทิ้งลงที่เท้าซ้าย ตำแหน่งของลูกกอล์ฟค่อนมาทางเท้าขวา มือและศรีษะอยู่ทางด้านซ้ายของลูกกอล์ฟ
บรรยายภาพ 1. ศรีษะอยู่ด้านซ้ายหน้าลูก 2. น้ำหนักตัวค่อนมาทางซ้าย 3. ก้านไม้อยู่หน้าลูก 4. จับไม้ให้สั้นลง มืออยู่ล้ำนำหน้าลูก 5. ตำแหน่งลูกค่อนมาทางเท้าขวา
6. ยืนเปิดไปทางซ้ายประมาณ 5-10 องศา 7. ย่อเข่าเล็กน้อย 8. เอนลำตัวช่วงบนไปข้างหน้าตรงส่วนสะโพก โดยให้หลัง, คอ และศรีษะอยู่ในแนวค่อนข้างตรง
สวิงไม้ขึ้นในมุมชันด้วยแขนและไหล่โดยใช้ข้อมือให้น้อยที่สุด และรักษาน้ำหนักให้อยู่คงที่ ที่เท้าซ้าย (3) หมุนลำตัวเข้าหาเป้าหมายแล้วสวิงไม้ลงผ่านลูกในมุมชัน จบสวิงด้วยข้อมือซ้ายที่มั่นคงไม่หักพับ
ที่มา ตัวอย่างเนื้อหาในหนังสือ
แก้วงแบบมือโปร เขียนโดย สิทธิศักดิ์ นันทเทิม
เพื่อเล่นช็อตนี้ การเลือกใช้เหล็กนั้นขึ้นอยู่กับระยะที่ต้องตีลูกให้ลอยข้ามหญ้ายาว ขึ้นไปออนบนกรีน และ ระยะที่ลูกต้องกลิ้งจากจุดที่ลูกตกไปถึงธง
หัวใจสำคัญของการเล่นช็อตนี้อยู่ที่การจรดลูก โดยยืนให้น้ำหนักทิ้งลงที่เท้าซ้าย ตำแหน่งของลูกกอล์ฟค่อนมาทางเท้าขวา มือและศรีษะอยู่ทางด้านซ้ายของลูกกอล์ฟ
บรรยายภาพ 1. ศรีษะอยู่ด้านซ้ายหน้าลูก 2. น้ำหนักตัวค่อนมาทางซ้าย 3. ก้านไม้อยู่หน้าลูก 4. จับไม้ให้สั้นลง มืออยู่ล้ำนำหน้าลูก 5. ตำแหน่งลูกค่อนมาทางเท้าขวา
6. ยืนเปิดไปทางซ้ายประมาณ 5-10 องศา 7. ย่อเข่าเล็กน้อย 8. เอนลำตัวช่วงบนไปข้างหน้าตรงส่วนสะโพก โดยให้หลัง, คอ และศรีษะอยู่ในแนวค่อนข้างตรง
สวิงไม้ขึ้นในมุมชันด้วยแขนและไหล่โดยใช้ข้อมือให้น้อยที่สุด และรักษาน้ำหนักให้อยู่คงที่ ที่เท้าซ้าย (3) หมุนลำตัวเข้าหาเป้าหมายแล้วสวิงไม้ลงผ่านลูกในมุมชัน จบสวิงด้วยข้อมือซ้ายที่มั่นคงไม่หักพับ ที่มา ตัวอย่างเนื้อหาในหนังสือ
แก้วงแบบมือโปร เขียนโดย สิทธิศักดิ์ นันทเทิม
5 comments:
หลักการพิทช์ลูก
1. จับกริพสั้นลงเล็กน้อย เพื่อให้ง่ายในการควบคุมหน้าไม้
2. ยืนเท้าแคบลง ยืนในลักษณะเปิด (เท้าขวาสูงกว่าเท้าซ้าย) ขณะที่ไหลยังคงสแควร์ไม่เปิดตามเท้า
3. เอียงตัวทิ้งน้ำหนักลงเท้าซ้ายมากขึ้น
4. แบ็คสวิงและฟอลโล่ทรูเท่าๆ กัน ซึ่งความยาวและความเร็วจะเป็นตัวกำหนดระยะทาง
5. ตำแหน่งลูกอยู่ตรงกลางมือนำหน้าเล็กน้อย
--------------------------------------------------------------------------------
การเล่นลูกชิพ
>> ใช้ในกรณีที่ลูกอยู่ไม่ไกลจากขอบกรีนมากมีพื้นที่ระหว่างลูกถึง ธงพอสมควร การชิพลูกจะลอยต่ำสามารถควบคุมทิศทางและน้ำหนักได้มากกว่าการ พิทช์ลูกซึ่งท่านนักกอล์ฟสามารถเลือกใช้เหล็กได้ตามความถนัด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระยะทางด้วยเช่นกันเทคนิคจะใกล้เคียงกับการพ ิทช์ ลูกเพียงแค่
1. เลื่อนตำแหน่งลุกไปทางขวามากขึ้น
2. มือนำหน้าลูกกอล์ฟ
3. ทำการสวิงสั้นลงและใช้ข้อมือน้อยลง
การชิพก็ง่ายเหมือนอย่างที่เห็น
นักกอล์ฟจำนวนหนึ่งทำให้การชิพนั้นยากกว่าที่มันควรจะเป็น แทนที่จะหัดเล่นช้อตต่างๆ ด้วยไม้กอล์ฟเพียงไม้เดียวอย่างที่นักกอล์ฟอื่นๆ นั้นทำกัน คุณควรหัดชิพด้วยไม้กอล์ฟหลายๆ ไม้ด้วยวิธีการชิพแบบเดียวกันเพื่อเปลี่ยนวิถีความโด่งและการกลิ้งของลูก เมื่อการสวิงนั้นเหมือนเดิมตลอด ก็สามารถประมาณการเล่นช้อตต่างๆ ได้ง่ายขึ้น และจะเสริมสร้างความมั่นใจ นั่นหมายถึงผลงานที่ดีขึ้นด้วย ต่อไปนี้คือเคล็ดการชิพลูกให้ใกล้หลุม
ท่าเตรียมตี
เริ่มจากการเล็งให้กระดุมเสื้อทำแนวดิ่ง และลูกกอล์ฟได้แนวเดียวกับไหล่ขวา (ภาพซ้าย) เปิดไหล่และสะโพก และดึงเท้าซ้ายลงต่ำกว่าแนวเป้าหมายประมาณหกนิ้ว การยืนเปิดนี้จะทำให้ลำตัวหมุนหาเป้าหมายได้ตลอดขณะอิมแพ็กต์
ซึ่งช่วยให้มีอิมแพ็กต์ที่ดี ทั้งนี้มือทั้งสองข้างต้องนำอยู่หน้าลูกและลงน้ำหนักตัวไว้ที่เท้าหน้า ขณะนี้คุณอยู่ในท่าพร้อมที่จะตีสับลงมาที่ลูกและข้อมือจะไม่ทำงานในลักษณะช้อนตักลูก
การสวิง
สวิงเพียงสั้นๆ เพื่อให้มีอิมแพ็กต์ในจังหวะตีสับลง หมุนลำตัวแต่เพียงเล็กน้อยเพื่อให้มือเคลื่อนผ่านเข่าขวาขณะทำแบ็คสวิง (ภาพล่าง) และให้มีฟอลโล่วทรูแค่เพียงสวิงมือผ่านเข่าซ้ายไปเท่านั้น พยายามอย่าใช้ขาช่วยในการสวิง ให้ขาอยู่นิ่งที่สุด ให้ใช้การหมุนลำตัวส่วนบนเป็นสิ่งสร้างความเร็วของหัวไม้ในการชิพลูกออกไป
วิธีฝึก: ชิพสั้นลงและสั้นลง
หย่อนลูกกอล์ฟเจ็ดลูกไว้รอบกรีน ห่างจากหลุมประมาณ
20 ฟุต จากนั้นให้ชิพลูกแรก พยายามชิพลูกแรกให้ลงหลุมหรือใกล้หลุมที่สุด จากนั้นให้ชิพลูกถัดมาไปหยุดสั้นกว่าลูกแรกเล็กน้อย ชิพลูกที่สามให้หยุดสั้นกว่าลูกที่สองเล็กน้อย และก็ทำดังนี้ต่อไปจนหมดทุกลูก การฝึกแบบนี้จะช่วยให้คุณสร้างความรู้สึกและควบคุมระยะทางของลูกได้ดีขึ้น
บรรยายภาพ: จรดเตรียมตีโดยให้ลูกอยู่แนวเดียวกับไหล่ขวา
ทำแบ็คสวิงผ่านเข่าขวาขึ้นไปเพียงเล็กน้อย
พื้นฐานการเล่นลูกสั้นมีอยู่ 2 อย่างคือ ลูกลอยโด่ง และ ลูกพุ่งต่ำ
การเล่นลูกชิพปกติเริ่มจากการยืนแคบ วางลูกค่อนมาทางเท้าขวา จับกริพให้สั้นลง น้ำหนักวางอยู่เหมือนช็อตปกติ เมื่อขึ้นเหล็กให้ใช้กล้ามเนื้อช่วงบน เป็นตัวควบคุมการสวิง โดยหมุนไหล่นำแขนและมือ ส่วนศีรษะยังคงนิ่งอยู่อย่างเดิม
เมื่อลงเหล็กให้ถ่ายน้ำหนักมาทางซีกซ้ายพร้อมกับหมุนไหล่กลับ โดยไม่มีการทำงานของมือเข้ามาเกี่ยวข้อง สวิงหน้าเหล็กผ่านออกไปยังเป้าหมายในลักษณะเปิด และจบวงสวิงในตำแหน่งที่สมดุล ซึ่งระยะของการขึ้นและลงเหล็กจะอยู่ที่การฝึกซ้อม
หรือ หากต้องการให้ลูกลอยโด่งก็วางตำแหน่งลูกมาทางเท้าซ้ายมากขึ้น จะทำให้การสปินของลูกมีมากขึ้น เมื่อตกลงบนกรีนจะหยุดเร็วกว่า และในทางตรงข้ามหากต้องการเล่นลูกพุ่งต่ำก็ให้วางลูกมาทาง เท้าขวามากขึ้น แต่การยืนน้ำหนักจะมาอยู่ทางซ้ายมากขึ้นประมาณ 70 เปร์เซ็นต์ มือจะนำหน้าลูก การตีช็อตนี้คือลักษณะของการ "พั้นช์" นั่นเอง หรือในกรณีมีจุดตกน้อยก่อนถึงธงจะต้องเล่นลูกโด่งให้ตกแล้วหยุดทันที ให้ยืนเปิด น้ำหนักอยู่ทางเท้าซ้าย และเปิดหน้าเหล็กหงายขึ้น เมื่อขึ้นเหล็กให้หักข้อทันที ลงเหล็กในลักษณะเปิดเข้าหาเป้าหมายเช่นกัน แต่ช็อตนี้จะต้องฝึกหาน้ำหนักของระยะให้ได้
ทางที่ดีควรจะฝึกเล่นช็อตลูกสั้นทุกชนิดให้เคยชิน จะทำให้ความกลัวที่ตีไม่ออน (กรีน) น้อยลงไป
เบสิคการเล่นลูกชิพ แอนด์ รัน
การยืนให้แคบ
ตำแหน่งลูกอยู่เท้าขวา
หน้าไม้ตั้ง มือจับกริพอยู่หน้าลูก
น้ำหนักตัวอยู่เท้าซ้าย
แบ็คสวิงข้อมือทำงานน้อย
ฟอลโล่ทรูเป็นทั้งชิ้น ไม่หักข้อมือ หลังมือหันไปทางเป้า
จังหวะการเล่นนุ่มนวล ราบเรียบ ลำตัวนิ่งจนกว่าจะหยุดนิ่ง
สิ่งสำคัญ : ต้องคำนึงถึงพื้นที่ลูกตกและวิ่งไปหาหลุม ในกรณีพื้นที่ให้ลูกตกและวิ่งไปหาหลุมมีมาก ควรเล่นลูกพุ่ง ไม่ว่าจะด้วยเหล็กที่มีองศาต่ำ ( หน้าหงาย ) หรือเหล็กองศามาก ( หน้าตั้ง ) ก็ได้ แต่โปรจะขอแนะนำวิธีการเล่นลูกสั้นข้างกรีน ด้วยหน้าเหล็กตั้ง หรือที่มักเรียกกันติดปากว่า ชิพ แอนด์ รัน นั่นเอง
หากท่านตีลูกออกจากรัฟยาว หนาและเหนียวด้วยเทคนิคการพิชลูกตามปกติ ท่านอาจตีลูกไม่ออกจากรัฟ ! ทางที่ดีที่สุดคือใช้วิธีตีแบบสับลูก
ในการเล่นช็อตนี้ท่านควรเลือกใช้แซนด์เวดจ์ ด้วยหน้าเหล็กที่หงายมาก และหัวเหล็กที่หนักกว่าจะแหวก ผ่านหญ้ายาวเข้ากระทบลูกได้ง่ายขึ้น ในทางตรงข้าม เหล็กที่หน้าตั้งชันจะเกี่ยวติดหญ้าระหว่างทางที่สวิง ลงหาลูก ทำให้ตีลูกผิดพลาดได้หลายรูปแบบ
ยืนจรดลูกให้ตำแหน่งของลูกตรงกับจุดกึ่งกลางระหว่างเท้าทั้งสองข้าง จับกริพให้ต่ำลงเล็กน้อยแล้วทิ้งน้ำหนักส่วนใหญ่ลงที่เท้าซ้าย ขณะสวิงให้จินตนาการว่าท่านกำลังใช้จอบสับลงที่ลูกกอล์ฟ สวิงไม้ในมุมชันที่สุดเท่าที่จะทำใด้ทั้งขาขึ้นและขาลงไม้ หัวใจสำคัญของการตีแบบสับลูกคือ การสับหัวเหล็กลงที่ ลูกแล้วหยุดที่จุดกระทบโดยไม่ต้องฟรอโล-ทรู การสวิงแบบนี้ จะช่วยให้หัวเหล็กสวิงลงกระทบลูกในมุมชัน ลอฟที่หน้าเหล็ก จะทำหน้าที่โยนลูกให้ลอยสูงไปตกบนกรีน แล้วกลิ้งไปในระยะ ทางปานกลาง ฝึกฝนแล้วลองไปใช้ดูครับ ผมคิดว่ามันจะ ทำให้การตีช็อตยากๆ จากรัฟหนาข้างกรีนกลายเป็นช็อตที่ ช่วยให้ท่านเซฟสกอร์ได้
Post a Comment