Wednesday, June 13, 2007

พัตต์ให้นิ่ง ดูผลงานด้วยหางตา




เทคนิคในการพัตต์ที่จะช่วยให้นักกอล์ฟยืนนิ่งได้ตลอดการพัตต์มาฝากทุกท่านครับ
เพราะถ้าสามารถยืนได้นิ่งตลอดการพัตต์แล้ว จะช่วยให้มีสมาธิกับการพัตต์มากขึ้น
ลดปัญหาการพัตต์ตบ หรือพัตต์เปิดพัตเตอร์ได้มากอย่างแน่นอนครับ
มีเทคนิคง่าย ๆ ดังนี้ครับ ในการพัตต์ระยะไม่ไกลจากหลุมมากนัก
เช่นประมาณระยะ 1 คันธงนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะพัตต์ไปในทิศทางที่ใกล้เคียงกับตำแหน่งหลุม เพราะไม่ต้องเผื่อระยะจากความลาดเอียงของกรีนไปมากนัก เมื่อเล็งทิศทางได้เรียบร้อยแล้วในการเข้ายืนจดพัตเตอร์ที่ตำแหน่งลูก เราสามารถเช็กทิศทางได้อีกครั้งด้วยการมองทางหางตา โดยไม่จำเป็นต้องขยับร่างกายส่วนอื่นเลย ซึ่งหากนักกอล์ฟสามารถเหลือบตามองไปยังตำแหน่งหลุมได้ด้วยหางตาแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องหันหน้าตามลูกกอล์ฟเมื่อทำการพัตต์ไปแล้ว
นักกอล์ฟหลาย ๆ ท่านมักจะตื่นเต้นในการพัตต์ระยะไม่ไกลจากหลุมนัก โดยเฉพาะเมื่อต้องการคะแนนที่สำคัญจากการพัตต์ในระยะนี้ ซึ่งมีโอกาสทำได้สูง แต่ความตื่นเต้นนี้เองมักจะทำให้เผลอหันหน้ามองตามลูกกอล์ฟไปทันทีที่ทำการพัตต์ ผลก็คือร่างกายส่วนอื่น ๆ เกิดการขยับตามไปด้วย อย่าลืมนะครับว่าการพัตต์นั้นเป็นการขยับไม้กอล์ฟในระยะสั้นมาก ๆ การเคลื่อนไหวของร่างกายเพียงเล็กน้อยนั้นสามารถส่งผลให้หน้าพัตเตอร์หรือการแกว่งพัตเตอร์ผิดออกไปนอกทิศทางที่เล็งไว้ได้
ดังนั้นขอให้นักกอล์ฟมองตำแหน่งลูกกอล์ฟค้างไว้ตลอดการพัตต์ แม้ว่าพัตเตอร์จะผ่านลูกกอล์ฟไปแล้วก็ตาม รักษาศีรษะให้นิ่งตลอดการพัตต์ ใช้การชำเลืองมองทางหางตาเพื่อติดตามการกลิ้งของลูกกอล์ฟไปยังตำแหน่งหลุม จนเห็นว่าลูกกอล์ฟได้กลิ้งเข้าใกล้หลุมในทิศทางที่ถูกต้องแล้ว จึงค่อยขยับตัวเพื่อมองลูกกอล์ฟกลิ้งลงหลุมไปอย่างสวย งามครับ
การรักษาตำแหน่งของศีรษะให้นิ่งตลอดการพัตต์นี้ จะช่วยให้ร่างกายส่วนอื่น ๆ นิ่งมากขึ้นด้วย เพราะในการยืนขณะทำการพัตต์นั้น เราแยกเท้าไม่มากนัก การแกว่ง ศีรษะเล็กน้อยก็สามารถส่งผลให้ร่างกายส่วนอื่นขยับตามไปได้ทันที หากรักษาตำแหน่งศีรษะให้นิ่งและร่างกายทุกส่วนมั่นคง เหลือเพียงการพัตต์ด้วยการแกว่งแขนและพัตเตอร์ไปด้วยกันโดยไม่ใช้ข้อมือ ก็จะสามารถควบคุมการพัตต์ให้นิ่งขึ้นและได้ผลงานดีขึ้นได้ทันทีครับ แล้วรับรองว่าการพัตต์ในระยะนี้จะกลายเป็นอาวุธสำคัญที่จะช่วยให้เกมกอล์ฟของคุณสนุกขึ้นอย่างแน่นอนครับ.

3 comments:

narong khukamram said...

เป้าหมายต้องชัดเจนเป็นอันดับแรก
ทุกครั้งที่นักกอล์ฟเตรียมตัวเล่นช็อตใด ๆ ก็ตาม สิ่งที่ควรทำเป็นอันดับแรกคือ การเลือกตำแหน่งเป้าหมายที่เหมาะสมให้ชัดเจนที่สุด ตัดความคิดเกี่ยวกับอุปสรรคต่าง ๆ หรือสภาพแวดล้อมออกไป และมีสมาธิอยู่กับตำแหน่งเป้าหมายนั้นตลอดการสวิง เพราะหลาย ๆ ครั้งที่เกิดความผิดพลาดขึ้นจากการเล่น มาจากความคิดที่สับสนในการสวิง ทั้งจากประสบการณ์ที่เล่นผิดพลาดเมื่อครั้งก่อน หรือแม้แต่อุปสรรคที่จะคอยระวังเป็นพิเศษ ไปรบกวนสมาธิในการสวิงเพื่อส่งลูกกอล์ฟไปที่เป้าหมาย

ยกตัวอย่างเช่นบนแท่นทีออฟ ของหลุมพาร์ 4 ที่มีน้ำอยู่ทางขวามือ ข้อผิดพลาดในการเล่นที่หลุมนี้ครั้งที่แล้วคือ ตีไปตกน้ำ ดังนั้นอันดับแรกที่นักกอล์ฟมักจะหลงคิดคือในวันนี้จะต้องไม่ตีไปตกน้ำ นั่นคือพยายามคิดถึงทางซ้ายของแฟร์เวย์ก่อนจะคิดถึงกลางแฟร์เวย์ และสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือเรามีตำแหน่งซ้ายมือของ แฟร์เวย์เป็นภาพที่รบกวนสมาธิในการสวิง ทำให้เราเล็งที่ทางซ้ายของแฟร์เวย์ หรือเล็งไปกลางแฟร์เวย์แต่คิดถึง “ไม่ตกน้ำทางขวา” และ “พยายามไปทางซ้ายเพื่อหลบเขตน้ำ” มากกว่าคิดถึง “กลาง แฟร์เวย์ในระยะ 250 หลาของ ไดรฟ์เวอร์” บนแท่นทีออฟ ผลคือ อาจจะตีได้ตรงพุ่งไปทางซ้าย (ตีได้ตรงแต่เล็งไปทางซ้าย) หรือสไลด์ออกไปทางขวา (เล็งกลางแฟร์เวย์แต่ตีรวบไปทางซ้ายมือ) มากกว่า “ตีให้ตรงไปกลางแฟร์เวย์” และก็จะเสียความมั่นใจต่อไปอีกขั้นหลังจากเสียสมาธิในการสวิงไปตั้งแต่แรก

นอกจากนี้นักกอล์ฟอีกมากยังคิดถึงการสวิงกับการเคลื่อนไหวส่วนต่าง ๆ ของร่างกายอีกด้วย ซึ่งควรคิดถึงเรื่องเหล่านี้เฉพาะในการฝึกซ้อมเท่านั้น เรื่องมากมายที่เราเสียสมาธิไปนี้มีผลกับการสวิงทั้งสิ้น เพราะความจริงคือ การสวิงในการเล่นกอล์ฟนั้นเกิดขึ้นเพียงชั่ววินาทีเท่านั้น เราจึงควรจะตั้งใจมีสมาธิที่เป้าหมายเป็นหลักแล้วปล่อยให้วงสวิงของเราเคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติที่ได้ฝึกฝนมาแล้ว จะดีกว่าคิดถึงเรื่องอื่น ๆ มากมายในเวลา 2-3 วินาทีนั้นอย่างแน่นอน

สมาธิสามารถสร้างความตั้งใจที่ดีในการสวิงได้ และยิ่งเมื่อรวมกับทัศนคติในการเล่นที่เป็นบวกแล้ว ความมั่นใจและผลงานที่ดีก็จะตามมาครับ... เชื่อผมนะครับ แล้วเกมกอล์ฟของคุณจะดีขึ้นอย่างแน่นอน.

narong khukamram said...

3 เบสิคง่ายๆ ในการพัท

วิธีง่ายๆที่จะทำ 3 พัท ....เอ้ย !! ไม่ใช่ 3 เบสิคง่ายๆในการพัทมีอะไรบ้าง
1. ท่ายืนและการจับกริป
ท่ายืนในการพัทนั้น ไม่มีกำหนดรูปแบบ เราสามารถจะยืนแบบไหนก็ได้ แต่ที่สำคัญ ต้องไม่เกร็ง และสายตาของเราจะต้องอยู่เหนือลูกกอล์ฟ ด้วยการก้มตัวลงเยอะๆ หรือจะยืนใกล้ๆก็ได้ การจับกริป ให้จับแบบใดก็ได้ แต่ต้องไม่จับแน่น แขนไม่จำเป็นต้องตึง (ทั้งสองแขน) ปล่อยแขนตามสบายหรือแนบตัวได้

2. การขึ้นไม้และสโตรกในการพัท
ควรจะทำให้หัวไม้พัทของเรา อยู่เลียดพื้นให้มากที่สุด ทั้งตอนลากไม้พัทขึ้น และเมื่อพัทลูกไปแล้ว ที่สำคัญ ควรจะพัทให้หัวไหล่ แขน และมือ ไปพร้อมๆกันหมด (รักษาสามเหลี่ยมให้คงที่) ไม่ให้พัทด้วยมือหรือแขนเพียงอย่างเดียว
3. ขึ้นสั้น ดันยาว (มาอีกแล้ว ศัพท์กอล์ฟ แปลกๆ)
แบ้คสวิงให้น้อย แล้วจบการพัทให้ไม้ผ่านลูกมากกว่าระยะแบ้คสวิง นั่นคือคำแปลของ ขึ้นสั้น ดันยาว หมายถึงการกะระยะในการพัท ให้ขึ้นไม้ไม่ต้องเยอะมาก แต่ใสโตรกผ่านลูกด้วยน้ำหนักของหัวไม้พัทเอง (อย่าลืมข้อสอง รักษาสามเหลี่ยมให้คงที่) ไม่ใช่ใช้มือ ออกแรงกระแทกไปที่ลูกกอล์ฟ ทำให้เราไม่สามารถควบคุมระยะในการพัทของเราได้
ลองทำ 3 อย่างนี้ให้ได้ โอกาสที่จะทำ 3 พัท คงน้อยลงกว่าเดิมเยอะเลยหล่ะนะ.......จะบอกให้
หมายเหตุ : เบสิคนี้ ไม่รวมถึงการอ่านไลน์ และสโลป บนกรีนนะจ๊ะ ควรจะพึ่งแค้ดดี้ให้มากๆ สำหรับมือใหม่ๆ

narong khukamram said...

ตกหยุด - แบ็คสปิน ด้วยเหล็กสั้น
ช็อตตีให้ตกหยุด และ ถอยหลังด้วยเหล็กสั้น

ไม่ใช่เพียงนำเอาไปใช้เป็นของโชว์ เพียงอย่างเดียว แต่สามารถนำไปใช้ในสถานการณ์ ที่จำเป็นเช่น กรีนแข็ง หรือธงปักอยู่บนเนินรับพอดี จะช่วยเพิ่มโอกาสในการตีสกอร์ที่ดี และช่วยเซฟคุณจากการเสียโบกี้

สถานการณ์ที่ต้องใช้ลูก "ตีตกหยุด ถอยหลัง" เข้าหาธง
ธงอยู่หน้ากรีน อุปสรรคเช่น ทราย น้ำ อยู่ติดกับกรีน ด้านหน้ามาก ๆ
ตีทวนลมแรง ๆ ไม่อยากให้ลูกสั้นกว่าธง
กรีนที่บดอัดจนแข็ง และเร็วมาก
อยากโชว์เพื่อนในก๊วน

สิ่งที่จำเป็น เพื่ออำนวยให้ตี แบ๊กสปินได้สมบูรณ์
ตีช็อตด้วยเหล็กที่สั้นกว่าเหล็ก 8 ลงมา
ใช้ลูกที่มีผิวเปลือกนอกแบบนุ่ม (บาลาต้า)
ใช้ลูก 3 ชั้น ใช้เหล็กที่มีร่องเหล็ก Square-Grooved
ถ้าธงปักอยู่ในตำแหน่งเอียงรับพอดี จะทำให้ถอยหลังง่ายขึ้น
ตีทวนลมพอควร และ ร่องหน้าเหล็กที่สะอาด

เทคนิค การตีให้ลูกตกหยุด ถอยหลัง
กุญแจสำคัญคือ ช็อตนี้ต้องตีด้วยความเฉียบขาด เร่งผ่านลูกออกไปไม่มีการตีโรย ๆ เด็ดขาด
สันของใบเหล็ก (Blade) จะต้องตีลงมาในมุมที่ตั้งชัน และเข้าปะทะลูกกอล์ฟตรงที่จุดแบ่งครึ่งลูกพอดี (ตามรูป) ใบเหล็กที่สับลงมาตรงครึ่งลูกพอดี จะทำให้ลูกมีแนวหมุนย้อนกลับ ผนวกกับ Groove ของเหล็กจะเสียดสีกับรอยบุ๋มของลูก เพิ่มอัตราสปินของลูกให้เพิ่มขึ้นสูงสุด
ตำแหน่งของลูกประมาณ 1 นิ้ว ขยับมาทางเท้าขวาจากช็อตปกติที่ตี (อย่าเลื่อนไปมากกว่านี้ เพราะจะทำให้ตีลูกต่ำและปลิ้นได้)
จับกริ๊พให้แน่นขึ้นกว่าปกติ เพราะจะลดการใช้ข้อมือให้จำไว้ว่า ต้องการเร่งมือและแขนให้เร็ว ไม่ใช่สะบัดข้อมือให้เร็ว
ไม่จำเป็นต้องตีให้เกิดไดวอทในช็อตนี้ แต่กะระยะให้ปาดยอดหญ้าบาง ๆ หน้าลูกก็เพียงพอ